دعای 27 ( دعا برای مرزداران ) ترجمه جواد فاضل

(1) پروردگار من! به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و مرزهاى اسلام را از حمله‌ى دشمنان در پناه خود مصون و محفوظ بدار و مرزبانان ما را در ايفاى وظايفى كه به عهده دارند حمايت كن و عطايا و مواهب خود را درباره‌ى آنان تكميل فرماى.

(2) به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و بر شمار سربازان ما كه از مرزهاى ما پاس مى‌دارند بيفزاى و حربه‌ى آنان را بر ضد دشمن كارگر كن و سنگرشان را از آسيب شكست در امان گير و جمعيتشان را به هنگام دفاع از پريشانى ايمن ساز و به تدبير خويش صفوفشان را به هم بپيوند. و رشته‌ى وحدت و وصلتشان را از هم مگسل و هدفشان را همواره يكتا گردان و در سايه‌ى صبر و صولت پيروزشان فرماى و حيله‌هاى نظاميشان را هميشه با پيروزى مقرون دار.

(3) پروردگارا! به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و جان سربازان ما را كه در مرزها خدمت مى‌كنند با فروغ علم بيفروز و آنچه نمى‌دانند به آنان بياموز و آنچه را كه نمى‌شناسند به آنان بشناسان و چشمشان را در بينائى توانا گردان تا آن حقايقى را كه نمى‌توانند ديد ببينند.

(4) به روان محمود محمد و آل محمد رحمت فرست و در آن هنگام كه سربازان ما بر قلب دشمن حمله مى‌آورند ياد دنيا را از ضميرشان به در آور تا به دلربائيهاى فريبنده‌اش فريب نخورند و خود را نبازند. جمال زيور و زر را در برابرشان از جلوه برانداز تا به هواى زيور و زر به دشمن پشت نكنند و از توش و توان درنمانند. چنان كن كه جز بهشت نخواهند و جز ملكوت اعلاى تو را نبينند. از آن عطايا و مواهب كه به خاطرشان در گنجينه‌ى فردوس برين ذخيره فرموده‌اى اندكى به آنان بنماى تا به آرامگاه خويش در جوار مقدس تو بنگرند و كرامت خود را در پيشگاه تو دريابند. آن فرشتگان سپيدپوش و حوران بهشت‌آرا و نهرهاى سرشار از شير و شهد و شراب و درختان سايه‌گستر و ميوه‌افشان..... تا نيكو بدانند كه از اين محيط خراب آباد به كجا خواهند رفت و در آسمانها چگونه به سر خواهند برد تا به هواى نعيم جاويدان بر كشش و كوشش خود بيفزايند و هرگز خيال فرار به مغز خود راه ندهند. پروردگارا! چنان كن كه سربازان ما همواره دشمنان خويش را اندك بينند و سلحشورانه بر آنان حمله آورند.

(5) پروردگارا! نيروى دشمن را هر چه قوى باشد ضعيف ساز و ناخنهاى درنده‌شان را از بيخ برآور و ميان آنان و سلاحى كه بر ضد ما تجهيز كرده‌اند جدائى افكن و تار و پود قلبشان را با طوفان ترس بلرزان و خزانه‌ى توشه را از دسترسشان به دور دار و راه حمله و فرار را به رويشان ببند و به بلاى ره گم‌كردگان مبتلايشان ساز و از كمك پشتيبانان محرومشان كن و دمبدم از تعدادشان به كاه و دلهايشان را از بيم و ترديد بياكن و بازوهايشان را هرگز مگشاى و زبانشان را به سخن هرگز مچرخان و در ساحت ميدان آشفته پريشانشان فرماى و چنان دمار از روزگارشان برآور كه ديگران جرات نياورند به مرزهاى ما حمله كنند و بر ما تعدى و تجاوز و تهاجم روا دارند.

(6) پروردگارا! زنان دشمن ما را از بارگيرى و باردارى برانداز و مردانشان را از نعمت پدرى محروم فرماى و چنان كن كه چهارپايانشان نزايند و مزرعه‌هايشان شربت باران نچشند و برگ سبز نرويانند.

(7) پروردگارا! بدين وسيله كشورهاى اسلام را تقويت كن و به همان نسبت كه نعمت خويش را از بلاد كفر دريغ مى‌دارى بر بلاد اسلام نعمت و بركت فروبار و خاطر سربازان ما را از آسيب دشمن آسوده كن تا به عبادت تو فراغت يابند و به جاى پيكار در ميدانهاى نبرد به محراب عبادت بايستند و با تو و فرشتگان تو خلوت كنند. پروردگارا! چنان خواهيم كه در بسيط زمين جز بندگان عابد و مطيع تو كس زنده نماند و جز به درگاه تو كس پيشانى بر خاك نگذارد.

(8) پروردگارا! اينان كه به ناحق بر مرزهاى ما هجوم آورند دشمن تو باشند و با تو سر جنگ دارند، پس تو هم با آنان به جنگ درآى و سربازان ما را با حمايت فرشتگان خويش به جان آنان درافكن و بنيادشان را از ريشه برآور و چنان كن كه يا به قتل و اسارت تن در دهند و يا به وحدانيت و ابديت تو اقرار آورند. يقروا بانك انت الله الذى لا اله الا انت وحدك لا شريك لك. تو را به يكتائى بپرستند و براى تو شريك و نظير نينديشند.

(9) پروردگارا! ما چنان دانيم كه دشمنان تو در هندوستان و روم و تركستان و خزر و حبش و مصر و زنگبار و سقالبه و ديالمه به سر برند و چنان خواهيم كه دمار از روزگار اصحاب كفر خواه در اين كشور و خواه كشورهاى ديگر يكباره برآورى و بت پرستان را چه آنان كه مى‌شناسيم و چه آنان كه نشناسيم و شمارشان را ندانيم

(10) پروردگارا! همواره ميان دشمنان ما تفرقه و نفاق درانداز از ميان بردارى. و مشرك را به جدال و قتال مشرك سرگرم بدار تا از خويشتن به مسلمانان نپردازند و همچنان با شمشير خودشان ريشه‌ى كفر را از بلاد و بقاع برآور و با دست خودشان تيشه بر پايشان بگذار.

(11) دلهايشان را اى پروردگار بزرگ از آرامش و اطمينان تهى گردان و نيرو از تنشان باز گير و قلبهايشان را بلرزان و تدبيرشان را در هم بشكن تا اركان فعاله آنان به سستى بگرايد و در ميدان نبرد در برابر حريف به زانو درآيند. پروردگار من! آنچنانكه در واقعه‌ى بدر سربازان اسلام را با افواج ملائكه پشتيبانى كرده‌اى همچنان فرشتگان ظفرمند خويش را با سربازان ما همراه ساز تا يكباره قواى كفر را از هم بشكافند و شوكت دشمن را در هم بشكنند و تراكمشان را پريشان سازند.

(12) خداوندا! با قدرت قهار خود آب مشروبشان را با بيمارى «وبا» بياميز و نانشان را با مايه‌ى درد و رنج بيالاى و سرزمينشان را با زلزله‌هاى پى در پى بلرزان و از آسمان و زمين بر آنان رگبار بلا ببار. آب و نان اين قوم را كه با دين ما دشمنى كنند به دورترين و دشوارترين سرزمينها درانداز و نيز از روزى‌خوارى محرومشان دار و به گرسنگى مستمر و بيمارى مستدام دچارشان ساز.

(13) خداوندا! آن سرباز فداكار را كه در راه تو و دين تو به روى دشمنان تو شمشير برمى‌كشد و در جهاد خويش رضاى تو و اعلاى كلمه علياى تو مى‌جويد همواره پيروز و خرسند فرماى. سختى جنگ را بر وى آسان كن و لذت چيرگى را به كامش شيرين گردان و پشتش را هميشه قوى و گرم و استوار بدار. چنان كن كه از خزانه‌ى غيب نعماى بى‌منتهاى تو بر وى فرو ريزد تا با فراغ خاطر در جبهه جهاد بر ضد دشمنان تو بجنگد. خداوندا! به يك چنين سرباز نشاط دل و حرارت شوق عطا كن و از وحشت و هراس ايمنش ساز. پروردگار من! به روز مبارزه خاطرش را از ياد زن و فرزند بپرداز تا غم فراق دلش را نشكند و عزمش را ضعيف نسازد

(14) و به جاى آن حسن نيت و ثبات عقيدت در ضميرش بنشان و دور از ترس و هراس در پناه صحت و عافيت و جرات و شهامت پرچم پيروزى را بر بالاى سرش برافراز. پروردگارا! به سربازان ما درس تقوى و پرهيز بياموز، رايشان را متين و كارشان استوار فرماى. عبادتشان را از فساد و ريا و خودپسندى به دور دار و بگذار كه جز به خاطر تو ننشينند و برنخيزند و جز به رضاى تو فكر نكنند و سخن نگويند

(15) و در آن هنگام كه غريو مصاف ميدان نبرد را بلرزاند سپاه دشمن را در چشمشان كوچك و ناچيز بنماى تا به يك حمله روزگار بر آنان تباه سازند. اگر قلم تقدير تو فرمان شهادتشان را به امضا رسانيده چنان كن كه ابتدا مزه‌ى فتح را بچشند و دشمنان تو را به ذلت اسارت و شكست دراندازند و بلاد مسلمانان را از شر اجانب ايمن بدارند و لشگر كفر را از مرز اسلام برانند.

(16) خداوندا! به آن مسلمان كه به سربازان رشيد تو از توش و توشه‌ى خويش كمك كند و يا در گفتار خود به تمجيد و تحسينشان ياد آورد و يا خانواده‌شان را در پناه گيرد همچنان مزد وافر و اجر جزيل عنايت كن. خداوندا! به يك چنين مسلمان كه دست حمايت به سوى سربازان راه تو پيش مى‌آورد مزد سربازان اسلام ببخش و به كرامت و افتخار جهاد سربلندش ساز.

(17) خداوندا! آن مسلمان را كه به اعتلا و عظمت اسلام مى‌انديشد و به هنگام حادثه غمناك و رنجور مى‌ماند، همى خواهد مانند سربازان اسلام شمشير بر كفن ببندد و راه ميدان به پيش گيرد ولى ضعف بدن يا فقر كيسه و يا عارضه‌اى از عوارض زندگى از اين آرزو به دورش مى‌دارد در صف سربازان راه حق و شهداى راه خويش بنشان و در دنيا و آخرت سعيد و رشيدش دار.

(18) همچنان به روان محمود و مقدس محمد بنده و برگزيده‌ى خويش و فرزندان عاليمقدارش رحمت و درود فرست. رحمتى كه بر رحمتها تفوق جويد و درودى كه بالاترين درودها و تحيتها باشد. رحمت و درودى كه مدتش به پايان نرسد و شمارش به حساب نيايد. رحمت و تحيتى كه تاكنون بدين اعتبار و اعتلا بر هيچيك از اولياى خويش ارزانى نداشته‌اى. اين توئى اى پروردگار من كه منبع نور و نعمتى. توئى كه بر مبداء و معاد سلطنت دارى و به هر چه مشيت علياى تو تعلق گيرد توانائى.