دعای 27 ( دعا برای مرزداران ) ترجمه محمد مهدی فولادوند

(1) بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، تو را به شكوهت سوگند كه مرزهاى مسلمانان را نگهبانى كن و تو را سوگند به نيرومنديت كه پاسداران آنها را تقويت فرما و از توانگرى خويش آنها را سرشار از عطايا كن.

(2) بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و بر شمار آنان بيفزاى و سلاح‌هاى آنها را برنده ساز و منطقه‌ى آنان را حراست فرما و از حومه‌ى ايشان ممانعت به عمل آور و جمعيت ايشان را متحد فرما و كارشان را سامان بخش و سيورسات و هزينه‌هاى آنان را فراهم ساز و ايشان را در پيروزى يارى ده و به شكيبايى مدد فرما و ترفندهاى لطيف به يادشان ده.

(3) بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و آنچه را نمى‌دانند بديشان بشناسان و از آنچه بى‌خبرند آنها را آگاه ساز و بدانچه بينش ندارند آنها را بينش بخش.

(4) بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و در مواجهه با دشمن ياد دنياى سراسر فريب و غرور را از خاطرشان بزداى و از دلهاى آنها جلوه‌هاى گمراه‌گر خواسته‌هاى دنيوى را محو فرماى و بهشت را انديشه‌ى ثابت ايشان ساز، و آنچه را كه در آنجا از جايگاه‌هاى جاويدانى و منزلهاى نيكو و حوران زيبا و جويبارهاى جارى از شربت‌هاى گوناگون و درختان سر فرو هشته و پر از انواع ميوه را، در برابر ديدگانشان نگارين جلوه دهد، تا مبادا احدى از ايشان آهنگ پشت كردن به دشمن كند و از هماورد خود در دل عزم گريز نمايد.

(5) بار خدايا! بدينسان دشمنشان را در هم شكن و ناخن‌هايشان را قلم كن و ميان آنها و سلاحهاى جنگى ايشان فاصله بينداز و اطمينان خاطر را از دلهاى آنان سلب نما و ميان دشمنان و توشه و زادشان دورى ايجاد كن و آنها را در راه پيماييشان و از مقصدشان گمراه ساز و يارى را از ايشان ببر و از شمارشان كاسته گردان و دلهايشان را آكنده از بيم ساز و دستهايشان را از چپاول باز دار و زبانهاى آنها را از گفتار فروبند و با پراكنده ساختن پيش تازان آنها از پى آيندگان ايشان را مرعوب ساز و در هم شكن، تا از حمله قطع اميد كنند و روى برتابند.

(6) بار خدايا زهدان‌هاى زنانشان را سترون كن و صلب‌هاى مردانشان را (از نطفه‌سازى) خشگ گردان و نسل چهارپايان و دامهاى آنان را قطع فرما و آسمان آنها را از باريدن و زمين ايشان را از روياندن باز دار.

(7) بدينگونه، بار خدايا! پايگاه‌هاى مسلمانان را نيرومند و شهرهايشان را ساخلودار و اموالشان را بسيار كن و خاطر آنان را از جنگ با دشمنان آسوده گردان تا يكسره دل در بند عبادت تو سپارند و با تو خلوت كنند، به گونه‌اى كه در سراسر زمين جز تو پرستيده نشود و براى احدى از آنان جز تو پيشانى به خاك ساييده نگردد!

(8) بار خدايا! در هر يارى مسلمانها را در مقابل مشركان به عزت و پيروزى رسان و آنها را به وسيله‌ى صفوف فرشتگانى كه در نزد تواند يارى فرماى تا ايشان را تا آنجا كه زمين تو هست به قتل و اسارت منهزم سازند تا مشركان اقرار كنند كه همانا تويى آن خدايى كه جز تو خدايى نيست و تو را شريكى نمى‌باشد.

(9) بار خدايا! همين سرنوشت را شامل حال دشمنان خود در اطراف شهرهاى زمين گردان، از هند گرفته تا روم و ترك و خزر و حبشه و نوبه و زنگبار و سقالبه و اهالى ديلم، و ديگر امتهاى مشرك كه نام و نشانشان مجهول است ولى تو خود آنان را مى‌شناسى و به قدرت خويش به حالشان اشراف دارى.

(10) بار خدايا! مشركان را به مشركان سرگرم دار تا از دستبرد بر شهرهاى مسلمانان باز مانند، و از شمارشان بكاه تا از عدد مسلمانها كاسته نگردد و ميانشان جدايى انداز تا عليه مسلمانان دست يكى نشوند!

(11) بار خدايا! دلهاى آنان را از امن درون و بدنهاى آنها را از نيرو تهى فرماى و دلهاى ايشان را از چاره‌جويى غافل گردان و ايستادگى ايشان را در درگيرى با جنگجويان پياده سست فرما و آنها را از در آويختن با پهلوانان بترسان و همچون روز «بدر» سپاهى از فرشتگانت را با خشم و عذاب خود بر سر ايشان فرست تا مگر ريشه‌ى آنها را كوتاه كنى و شكوه ايشان را دروسازى و عدد آنها را پراكنده گردانى.

(12) بار خدايا! آبهاى آنها را با جرثومه و با و خوراكيهاى آنان را به پلشتى‌ها بيالا و شهرهايشان را در زمين فرو بر و بلاهاى پياپى بر آنها فرو ريز و آنها را به تنگسالى دچار كن و زاد و توشه‌ى آنها را در تنگترين و دور افتاده‌ترين زمينهايت قرار ده و دژها را بر زمين به رويشان ببند و به گرسنگى مداوم و بيمارى دردناك گرفتارشان فرما!

(13) بار الها! هر جنگاورى از آيين تو يا هر مجاهدى از پيروان سنت تو كه براى اعلاى كلمه الله تو و دين تو با ايشان در آويزد، تا دين تو را برتر سازد، و حزب تو را نيرومندتر گرداند، پس موجبات تسهيل كارش را فراهم آر و رستگارى او را سرپرستى فرما و ياران نيكو براى وى برگزين و پشت او را نيرومند ساز و هزينه‌ى او را به گونه‌اى سرشار تامين فرما و وى را تردماغ دار و زبانه‌ى شوق به ديدار يار و ديار را در او فرونشان و از اندوه تنهايى پناه ده و ياد زن و فرزند را در او به فراموشى مبدل ساز

(14) و به خوش نيتى او را رهنمون شو و عافيتش عنايت فرما و مقرون به تندرستيش دار و بيم از وى دور دار و دليرى به او الهام كن و با پيروزى تاييدش فرما و سيرتها و سنتهاى آيين را به او بياموز و در فرماندهى او را استوار ساز و رياكارى از او دور دار و از دلبستگى به نام و آوازه‌اش برهان و چنان كن كه انديشه و ياد و كوچ و اقامت او همه در تو و براى تو باشد

(15) و هنگامى كه با دشمن تو و دشمن خويش روبرو مى‌شود آنها را در چشمش اندك جلوه ده، و هيبت ايشان را در دلش كوچك ساز و او را بر خصمان چيره كن و دشمنان را بر او غالب مساز، و اگر خواهى زندگانيش را به نيك بختى پايان بخشى و شهادت براى او مقرر فرموده‌اى چنان فرما كه شهادت وى پس از ريشه كن شدن دشمنت با كشته شدن وى و اسارت كسان وى و پس از برقرارى امنيت در مناطق مسلمانان و هنگامى باشد كه دشمن تو روى در گريز نهاده باشد.

(16) بار خدايا! هر مسلمانى كه پس از روانه شدن جهاد گران و مرزداران به ميدان جنگ عهده‌دار امور خانه‌ى وى گردد، يا عهده‌دار جانشينان وى در غياب وى شود، يا به پاره‌اى از مال خود وى را مدد دهد، يا او را به ساز و برگ يارى بخشد، يا به نبرد بر انگيزد، يا دعاى نيك بدرقه‌ى راه وى گرداند، يا حرمتش را در غياب او نگاه دارد، پس عينا همان پاداش (مجاهد و شهيد) را مو به مو، به او مرحمت فرما و در ازاى كارش جزاء نقد به وى بده و شادمانى عملى را كه به انجام رسانده به زودى عايد او گردان، و چون عمرش به انتها رسد پاداش آنچه را كه به جا آورده به كرم و فضل خود به او مرحمت فرماى.

(17) بار خدايا! هر مسلمانى كه امر اسلام را بزرگ شمارد و دسته‌بنديهاى مشركان عليه مسلمانان او را اندوه زده سازد تا آنجا كه آهنگ جنگ كند و هم جهاد نمايد ولى ضعفى او را زمين‌گير كند يا بى‌چيزى مايه‌ى كندى كار او شود يا پيشامد و رخداده‌اى، بيرون از خواست وى، مانع راه وى شود، نامش را در زمره‌ى نيايشگران درج فرما و ثواب مجاهدان را بر او واجب گردان و او را در زمره‌ى شهيدان و نيكان قرار ده!

(18) بار خدايا! درود بر محمد بنده و فرستاده‌ات و خاندان محمد، درودى والاتر از هر درود و همه‌ى تحيات، درودى كه آن را پايانى نباشد و شماره‌ى آن بريده نگردد، درودى هر چه كاملتر از درودهايى كه بر هر يك از دوستانت ارزانى داشته‌اى، چرا كه تويى، تو، عطابخش، ستوده، آغازگر باز گرداننده و هر چه را كه خواهى بجاى مى‌آورى.