دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه باقر رجبی نژاد

(1) خدايا! به من نعمت عطا كنت به ماندن فرزندانم، و به شايسته نمودن ايشان براى من، و به بهره‌مند شدن من از آنان.

(2) خداى من! عمرشان را براى من دراز گردان، و بر زمان زندگيشان براى من بيفزا، و خردشان را برايم پرورش ده، و ناتوانشان را برايم نيرومند فرما، و تنها و دينها و اخلاقشان را برايم سلامت دار، و آنان را در جان و اعضاء و در هر آنچه از كارشان كه به آن اهتمام دارم تندرستى ده، و براى من و به دست من روزى آنان را گسترده فرما،

(3) و قرار ده آنان را (انسانهايى) نيكوكار، پرهيزكار، بينا، شنوا (و) فرمانبر خود، و دوستدار پند دهنده‌ى دوستانت، و نسبت به همه دشمنانت دشمن و كينه‌دار، خدايا! دعايم را اجابت فرما.

(4) خدايا! بازوانم را به وسيله ايشان نيرومند گردان و به آنان كجى‌ام را راست نما، و تعدادم را به آن افزون نما، و مجلسم را به ايشان بيارا، و يادم را به آنان زنده دار، و نبودم به سايه‌ى آنان بى‌نيازم گردان، و به وسيله آنان مرا در خواسته‌ام يارى فرما، و آنان را دوستدار من گردان، و (نيز) نسبت به من مهربان، متوجه، راست، فرمانبردار بى آن كه گناهكار و بد كننده و نافرمان و خطاكار باشند،

(5) و مرا در پرورش و ياد دادن ادب و نيكى ايشان يارى فرما، و از جانب خود علاوه بر ايشان به من فرزندان نر (پسر) بخش، و آن را برايم خير قرار ده، و آنان را در آنچه از تو خواسته‌ام ياورم گردان،

(6) و مرا و فرزندانم را پناه ده از شيطان رانده شده، زيرا تو ما را آفريدى و به ما فرمان داده، و نهى فرمودى، و در پاداش آنچه دستورمان دادى تشويق، و از كيفر نافرمانى ترساندى، و براى ما دشمنى قرار دادى كه با ما نيرنگ مى‌كند، او را بر چيزى از ما تسلط دادى كه ما را بر آن چيز او تسلط ندادى، او را در سينه‌هاى ما جاى دادى، و در رگهاى خونمان روانش ساختى، اگر ما (از او) غافل شويم او (از ما) غافل نگردد، و (ما را) از ياد نمى‌برد اگر ما (او را) از ياد بريم، ما را از عقابت ايمنى مى‌دهد، و از غير تو مى‌ترساند،

(7) اگر گناه بسيار زشتى را قصد كنيم ما را به آن دلير نمايد، و اگر به كار شايسته‌اى همت گماريم ما را از آن باد دارد، ما را به شهوات طلب مى‌كند، و شبهه‌ها براى ما برپا مى‌كند، اگر ما را وعده دهد دروغ گويد، و اگر آرزومندمان سازد به آن عمل ننمايد، و اگر تو نيرنگش را از ما نگردانى ما را گمراه سازد، و اگر از فسادش نگاهمان ندارى ما را به لغزش كشاند.

(8) خدايا! تسلط او را به تسلط خودت از ما دفع ساز، تا به سبب بسيار خواندن تو او را از ما باز دارى، پس به سبب تو از نيرنگش در (زمره‌ى) مصون ماندگان (از شر او) درآييم.

(9) خدايا! تمام خواسته‌هايم را به من عطا فرما، و حاجتهايم را برآور، و مرا از برآوردن (خواسته‌هايم) باز مدار كه خود آن را برايم ضمانت فرمودى، و دعايم را از خود مپوشان كه خود مرا به آن فرمان دادى، و به من انعام فرما هر آنچه كه مرا در دنيا و آخرتم اصلاح مى‌نمايد، از آنچه ياد نموده و فراموشى كردم، يا (به زبان) اظهار كرده يا پنهانش نمودم، يا (براى مردم) آشكار كرده يا پنهانش داشتم،

(10) و در تمان آن به سبب درخواستم از تو مرا از اصلاح كنندگان قرار ده، آنان كه به خواستن از تو فيروزان، (و) با تكيه بر تو بازداشت نشدگانند،

(11) آنان كه معتاد شدگانند به پناه بردن به تو، سود برندگانند در سوداى با تو، پناه بردگان به عزت تو، آنان كه به جود و كرمت از فضل گسترده‌ى تو روزى حلال بر آنان گسترش يافته، آنان كه به عنايت تو عزيز شدگان از خواريند، و به عدل تو محفوظ ماندگان از ستمند و به رحمت تو سالم ماندگان از بلايند، و به بى‌نيازيت بى‌نياز شدگان از فقرند، و به نگهداى تو مصون ماندگان از گناهان و لغزش و خطاينده و به فرمانبردارى از تو توفيق يافتگان به راه خير و ترقى و درستى‌اند، و به قدرت تو حائل شدگان بين ايشان و گناهانند، ترك كننده هر معصيت تواند، و سكنى گزيدگان در همسايگى تواند،

(12) خدايا! همه‌ى آن را به توفيق و رحمت خود به من عطا كن، و ما را از عذاب آتش پناه ده، و عطا فرما به تمام مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان همه‌ى آنچه را كه براى خود و فرزندانم از تو خواستم در اين دنيا و آن دنيا، زيرا تو نزديك، اجابت كننده‌اى، شنوا، دانا، عفو كننده، آمرزنده، دلسوز و مهربانى،

(13) و ما را در اين دنيا و در آخرت حسنه عطا فرما، و از عذاب آتش (جهنم) نگهدارى فرما.