دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه محمد مهدی رضايی

(1) خدايا، بر من منت گذار و فرزندانم را نگه‌دارى كن و آنان را براى من شايسته گردان و مرا از ايشان بهره‌مندى ده.

(2) اى معبود من، به خاطر من، آنان را در زندگى كام‌ياب ساز و عمرشان را طولانى كن، و فرزندانشان را بپروران و ناتوانشان را توانا گردان. جسمشان و دينشان و خويشان را به سلامت دار، و جان و تنشان، و هر كارشان را كه به من مربوط است، از هر گزندى در امان دار، و روزى آنان را به دست من فراوان و پيوسته گردان.

(3) و آنان را نيكوكاران پرهيزگار، صاحبان بينش و پندپذيران سر به راه خود قرار ده كه دوستدار و نيكخواه يارانت، و دشمن و كينه‌جوى دشمنانت باشند. چنين باد اى پروردگار هستى‌ها.

(4) خدايا، روزى مرا به وجود فرزندانم توانا كن، و ناراستى كار مرا به راستى آور، و خاندان مرا فزونى بخش، و بزم مرا به وجود ايشان بياراى، و نام مرا به آنان زنده بدار، و در نبود من كارم را به دست فرزندانم سامان ده، و يارى‌ام كن كه با مدد ايشان به خواسته‌هاى خود برسم. چنان كن كه آنان با من دوست و مهربان باشند، و با راستى و درستى روى دل به سوى من آورند و فرمان من برند و از نافرمانان و بدرفتاران و مخالفان و خطاكاران نباشند.

(5) و مرا يارى فرما كه فرزندانم را بپرورم و ادب نمايم و به آنان مهربانى كنم، و افزون بر ايشان، به من فرزندان پسر عطا فرما و اين را مايه‌ى خير من قرار ده، و همه‌ى آنان را، در آنچه از تو مى‌خواهم، ياور من گردان.

(6) من و فرزندانم را از گزند شيطان رانده شده در امان دار؛ زيرا تو ما را آفريده‌اى و به نيكى فرمان داده‌اى و از بدى باز داشته‌اى و به پاداش فرمان‌هاى خود وعده فرموده‌اى و از كيفر آنها ترسانده‌اى؛ آنگاه براى ما دشمنى پديد آورده‌اى كه ما را به نيرنگ خود مى‌فريبد. شيطان را چنان بر ما چيرگى داده‌اى كه ما را بر او بدان پايه چيره نگردانده‌اى.در خانه‌ى دل‌هاى ما جايش داده‌اى و در گذرگاه خون ما روانش ساخته‌اى اگر ما از او غفلت كنيم، او از ما غافل نخواهد شد. اگر ما فراموشش كنيم، او ما را فراموش نكند. ما را از كيفر تو آسوده‌خاطر مى‌سازد و از غير تو مى‌ترساند.

(7) اگر آهنگ كارى زشت كنيم، ما را بر آن دلير مى‌سازد، و اگر آهنگ كارى نيك كنيم، ما را از آن باز مى‌دارد. خود را با خواهش‌هاى گناه‌آلود با من روبه‌رو مى‌سازد و پرچم‌هاى شبهه را بر مى‌افرازد. وعده‌مان مى‌دهد به دروغ، و آرزومندمان مى‌كند بى‌نتيجه. اگر تو نيرنگش را از ما نگردانى، گمراهمان كند، و اگر تو ما را از تبهكارى‌هايش ايمن نسازى، بلغزاندمان.

(8) خدايا، به دست قدرت خود چيرگى‌اش را از ما بردار، تا با دعاى فراوان به درگاهت راه ما را بر او بربندى و به يارى تو از نيرنگش مصون مانيم.

(9) خدايا، هرچه از تو خواهم، عطايم كن، و هر نياز كه دارم، برآرده ساز، و اجابتى را كه خود ضمانت آن كرده‌اى، از من دريغ مفرما، و دعايم را از رسيدن به پيشگاه خودت باز مدار؛ زيرا مرا به دعا فرمان داده‌اى. همه‌ى آنچه را در اين جهان و آن جهان مايه‌ى اصلاح كار من است، به من ارزانى كن؛ چه آنها كه بر زبان آورده‌ام و چه آنها كه از خاطر برده‌ام، آشكار كرده‌ام يا نهان داشته‌ام، پيش هر كس گفته‌ام يا از همه پنهان گذاشته‌ام.

(10) چنان كه در همه‌ى اين حالات، تنها از تو نياز خواهم و از شايستگان باشم و با درخواست كردن از تو، از كام‌يافتگان به شمار آيم، و با توكل بر تو از كسانى باشم كه نعمت خود را از آن دريغ نكرده‌اى.

(11) و از كسانى قراردم ده كه پناه جستن به تو خوى ايشان است. و از معامله با تو سود بسيار برده‌اند، و به قهر و قدرت تو در امان مانده‌اند، و از فضل تو بسا روزى حلال يافته‌اند، و از بخشش بسيار و كرم تو در كار خود به گشايش رسيده‌اند، و به لطف تو از خاك ذلت به بلنداى عزت فرا رفته‌اند، و از دست ستم به دامان عدل تو گريخته‌اند، و در پناه رحمت تو از بلا رها شده‌اند، و با توانگرى تو از تنگدستى به بى‌نيازى راه جسته‌اند، و با پرهيزگارى، از گناهان و لغزش‌ها و خطاها در امان مانده‌اند، و با اطاعت از تو به نيكى و پايدارى در راه حق و راستى موفق گشته‌اند، و به نيروى تو ميان ايشان و گناهان حجابى پديد آمده است كه گناهى را مرتكب نمى‌شوند، و در پناه تو آسوده مى‌زيند.

(12) خدايا، اين همه را به توفيق و رحمت خود به ما ارزانى كن، و ما را از عذاب آتش امان ده، و همانند آنچه را من براى اين جهان و آن جهان خود و فرزندم از تو درخواست كرده‌ام، به همه‌ى مردان و زنان مسلمان و با ايمان عطا فرما، كه تو نزديكى و اجابت كننده، شنوايى و دانا، بخشنده‌اى و آمرزگار، دلسوزى و بس مهربان.

(13) ما را در اين جهان و آن جهان خير و نيكى عطا كن و از شكنجه‌ى آتش نگاه دار.