فارسی
دعای 2 ( دعا در صلوات و درود بر رسول خدا و بیان اوصاف آن حضرت ) ترجمه محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی
دعای 1
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَعْدَ هَذَا التَّحْمِيدِ فِي الصَّلَاةِ عَلَي رَسُولِ اللهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
درود و تحيت بر پيامبر (ص)
درود و تحيت بر پيامبر (ص)
﴿1﴾
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَةِ ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِي لَا تَعْجِزُ عَنْ شَيْ‌ءٍ وَ إِنْ عَظُمَ ، وَ لَا يَفُوتُهَا شَيْ‌ءٌ وَ إِنْ لَطُفَ .
(1) حمد و ستايش خداى را كه با نعمت وجود پيامبر بزرگوارش حضرت محمد صلى الله عليه و آله بر ما منت نهاد و بر امتهاى پيشين و قرنهاى گذشته چنين منتى نگذاشت. و اين نعمت بزرگ را با قدرت بى‌پايان خويش بر ما عطا نمود، قدرتى كه هيچگونه عجزى در آن راه ندارد و كوچكترين اشياء از حيطه‌ى قدرت و علمش ناپديد نخواهد شد.
﴿2﴾
فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِيعِ مَنْ ذَرَأَ ، وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى مَنْ جَحَدَ ، وَ كَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى مَنْ قَلَّ .
(2) او ما را خاتم همه‌ى امتها قرار داد و بر ملل گذشته برترى بخشيد. ما را بر منكران حضرتش شاهد و گواه قرار داد و بر مردمى كه بى‌ارزش و بى‌عزت بودند غلبه و فزونى بخشيد.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ ، وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ ، وَ قَائِدِ الْخَيْرِ ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ .
(3) پروردگارا پس بر محمد صلى الله عليه و آله كه امين وحى تو است و شريفتر و بزرگوارتر از همه‌ى آفريدگان تو مى‌باشد و پيشواى رحمت و قائد خير است و كليد بركات است، درود و تحيت فرست.
﴿4﴾
كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ
(4) آنچنانكه براى اقامه امر و فرمان تو جان خود را در طبق اخلاص گذاشت.
﴿5﴾
وَ عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ
(5) و بدن خود را در معرض سختيها قرار داد.
﴿6﴾
وَ كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ
(6) و در دعاهايى كه به درگاهت داشت عداوت خود را با خويشاوندان مشركش اظهار نمود
﴿7﴾
وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ
(7) و در راه رضا و خشنودى تو با بستگان و قبيله خود جنگ كرد
﴿8﴾
وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ .
(8) و براى احياى دين تو از ارحام خويش نيز بريد
﴿9﴾
وَ أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ
(9) تا آنجا كه نزديكان خود را كه به خداى يكتا ايمان نياوردند همه را از خود دور كرد
﴿10﴾
وَ قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ .
(10) و بيگانگان را كه حكم تو را اجابت كردند به خود نزديك نمود
﴿11﴾
وَ وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ
(11) و در راه رضاى تو با دورترين مردم كه ايمان آوردند دوستى كرد
﴿12﴾
وَ عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِينَ
(12) و با نزديكترين كسانش كه كفر پيشه كردند آهنگ دشمنى نواخت
﴿13﴾
و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ
(13) و در رساندن پيام تو خود را خسته كرد
﴿14﴾
وَ أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِكَ .
(14) و نفس شريف خود را در راه دعوت به آيين و دين تو به رنج و سختيهاى فراوان افكند.
﴿15﴾
وَ شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ
(15) و عمرى را با اندرز و نصيحت، به تربيت آنان كه دعوتت را پذيرفتند سپرى نمود
﴿16﴾
وَ هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَةِ ، وَ مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ ، وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ ، وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ .
(16) و از وطن خود به سوى بلاد غربت دور از شهر و ديار خويش و دور از محل اقامت و زادگاه خود و دور از جايگاه انس و الفتش با اراده‌اى پايدار در راه عظمت و اعزاز دين تو هجرت نمود و از تو اى خداى بزرگ عليه كافران يارى طلبيد
﴿17﴾
حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ
(17) تا خواسته‌اش در مورد غلبه بر كافران و منكران تحقق يافت
﴿18﴾
وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ .
(18) و آنچه درباره‌ى اولياء و دوستان تو تدبير نمود بحد تمام و كمال رسانيد.
﴿19﴾
فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ ، وَ مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ
(19) و بر اصلاح امور امت قيام كرد در حاليكه فتح و پيروزى خود را با يارى تو طلب مى‌كرد و بر ضعف خود به نصرت و يارى تو نيرو مى‌گرفت.
﴿20﴾
فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ .
(20) از همين‌رو بود كه در عمق خاك دشمن به جنگ آنها برخاست
﴿21﴾
وَ هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ
(21) و در قرارگاه دشمن بر آنها هجوم برد،
﴿22﴾
حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُكَ ، وَ عَلَتْ كَلِمَتُكَ ،
﴿وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ﴾.
(22) تا آنكه امر و فرمان حضرتت ظاهر شده و با وجود آنكه مشركان كراهت داشتند كلمه‌ى توحيد چيره گشت.
﴿23﴾
اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ
(23) پروردگارا، آن حضرت را در مقابل رنجها و سختيها كه در راه تو كشيده است رفعت مقام بخش و در فردوس برين، عاليترين درجات را به او عطا فرما
﴿24﴾
حَتَّى لَا يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ ، وَ لَا يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ ، وَ لَا يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، وَ لَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ .
(24) تا آن مقامى كه هيچ يك از ملائكه مقرب و انبيا مرسل در منزلت و مقام، همتا و همسان او نباشند
﴿25﴾
وَ عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ
(25) و او را در ميان اهل‌بيت پاكش و امت با ايمانش با شفاعت نيكو به بهترين وجهى كه وعده داده‌اى معروف كن.
﴿26﴾
يَا نَافِذَ الْعِدَةِ ، يَا وَافِيَ الْقَوْلِ ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ .
(26) اى خدايى كه وعده‌ى تو نافذ است، اى آنكه قول و عهد تو با وفاى كامل است، اى آنكه گناهان و سيئات بندگان را به چندين برابر به حسنات تبديل مى‌كنى، همانا تو صاحب فضل و كرم بزرگ مى‌باشى.
برچسب:
دعای دو صحیفه سجادیه
-دعای دوم صحیفه سجادیه
-دعای 2 صحیفه سجادیه
-دعای ۲ صحیفه سجادیه
-دومین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه،
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
