فارسی
فراز 2 از دعای 18 ( سلامتی و نعمتی که مقدمه بلاست )
وَ إِنْ يَكُنْ مَا ظَلِلْتُ فِيهِ أَوْ بِتُّ فِيهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِيَةِ بَيْنَ يَدَيْ بَلَاءٍ لَا يَنْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لاَ يَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِي مَا أَخَّرْتَ ، وَ أَخِّرْ عَنّي مَا قَدَّمْتَ .
و اگر با اين نعمت و عافيت دنيوى كه عطا كردى و در آن روز را شب و شب را روز مى‌كنم در مقابل مرا بلائى است در آخرت كه هيچ منقطع نشود و روز و عذابى كه ابدا برطرف نمى‌گردد پس در اين صورت اى خدا رنج و بلاى آخرت را بر من مقدم بدار (و در دنيا انداز كه منقطع است) و آن آسايش و عافيت نعمت دنيا را موخر ساز و به عالم آخرت انداز كه آنجا نعمتش ابدى و عافيت و سعادتش جاويد است
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - حسن ممدوحی کرمانشاهی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
