دعای 15 ( دعا برای بیماری و اندوه و بلا و مریضی ) ترجمه غلامعلی صفايی

(1) خدايا، بر تندرستى‌ام كه پيوسته تاكنون از آن برخوردار بوده‌ام تنها تو را مى‌ستايم و براى بيمارى‌ام كه اينكه پديد آورده‌اى فقط تو را با ستايش و مدح مى‌خوانم.

(2) نمى‌دانم، پروردگارا، كدامين حال براى سپاس به درگاهت سزاوارتر بود، كدامين وقت به ستودنت شايسته‌تر.

(3) به گاه صحت كه نعمت‌هاى شيرين خود را گواراييم ساختى، و براى كسى خشنودى و عنايتت نشاطم بخشيدى. و بر انجام دادن تكاليف كه خود توفيقش بدادى توانايم فرمودى.

(4) يا وقت بيمارى كه مرا با آن مى‌آزمايى و به سان نعمت به من ارمغان مى‌دارى تا بار گناهانى كه بر دوشم گران است سبك گردانى، و از خطاهايى كه خويش را در آن غرق كرده‌ام پاك نمايى. و به انجام دادن توبه آگاهم كنى و با ياد كردن نعمت‌هاى گذشته گناهانم بزدايى.

(5) در اين احوال چه بسا اعمال پاكيزه‌اى كه دو فرشته نويسنده اعمال برايم نوشته‌اند كه نه عقلى در آن انديشيده و نه زبانى به آن گويا گشته و نه عضوى در به جاى آوردنش رنجيده است بلكه احسانى است كه از تو به من رسيده و بخشايشى از ناحيه كرمت كه مرا سزاوار ديده.

(6) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و آنچه برايم پسنديده‌اى محبوبم نما و آنچه بر من فرستاده‌اى آسانم فرما. مرا از پليدى كردار گذشته‌ام بپالاى و زشتى اعمال پيشينم بزداى. شيرينى سلامت را به من بنماى. و خنكاى تندرستى را به من بچشان، و چنان كن كه بيمارى مرا با عفو خويش به پايان رسانى، و بهبودى مرا با گذشت خود مقرون گردانى. مرا به رحمتت از اندوه برهانى، و چون از اين گرفتارى‌ها رهانيدى به دروازه‌هاى گشايش و آسايش برسانى.

(7) زيرا تو دهنده احسان بى شمارى و بخشاينده نعمت‌هاى سرشارى، بسيار بخشنده و بزرگوارى و داراى شكوه و جلال بيكران.