فراز 3 از دعای 10 ( فقیرترین فقرا در درگاه الهی )

اى بى‌نياز بى‌نيازان، اينك ما بندگان تو در پيشگاه توايم، و من از همه به تو محتاج‌ترم. پس به توانگرى خويش، تهى‌دستى ما را چاره‌اى ساز و احسان خويش را از ما دريغ مدار آن گونه كه نوميد گرديم؛ كه اگر چنين كنى، آن كس كه از تو نيكبختى خواسته، بدبخت شود، و آن كس كه از احسان تو چشم بخشش داشته، تهى‌دست ماند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.