فراز 2 از دعای 10 ( سنگینی عدالت الهی )

همچنان بر ما منت گذار و از آنچه نكوهيده كرده‌ايم و ناپسنديده روا داشته‌ايم درگذر. اى پروردگار مهربان! به اين مشت خاك كه موجودى زبون و ذليل است ترحم فرماى و ما را در پناه خويش از عذاب خويش ايمن دار. اجرنا من عذابك بتجاوزك فانه لا طاقه لنا بعد لك و لا نجاه لا حد منا دون عفوك. تو خود دانائى كه ما را به عدل تو طاقت نباشد و نتوانيم كيفر كردار خويش را دريابيم. گناه ما عظيم است و گناه عظيم را كيفرى عظيم درخور باشد. پروردگارا! بر حقارت و درماندگى ما رحمت آور و ما را از جزاى كردار ما معاف بدار. اگر تو نبخشى هيچكس از ما ايمنى نخواهد داشت و اگر تو ببخشائى شقاوت ما مسلم خواهد بود.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.