دعای 10 ( دعای پناه بردن به خداوند ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) پروردگارا اگر خواهى از ما درمى‌گذرى به فضل خود مى‌گذرى و اگر بخواهى عذاب مى‌كنى،

(2) ما را به عدل و داد خود پاداش مى‌دهى اينك من از دربار تو مسئلت مى‌نمايم كه كار را بر من سهل و آسان كنى و منت بر من گذارى مرا ببخشى. زيرا طاقت عدل تو را ندارم، و اگر مرا عفو نكنى به در كسى پناه نمى‌توانم برم.

(3) اى بى‌نياز مطلق محبوب و معبود، همه ما بندگان تو هستيم و زير فرمان تو مى‌باشيم. من نيازمندم و فقيرم و محتاج‌ترين فقرا و ناداران هستم كه به درگاه تو آمده‌ام احتياج مرا برآور و به توانگرى خود مرا غنى فرما و از اميد خود مايوسم مكن پروردگارا كسى را كه از دربار تو طلب نيكبختى كرده به نوميدى، بدبخت و مايوس مفرما.

(4) اگر از درگاه تو مايوس شوم به كجا پناه برم و درب خانه چه كسى را بزنم. الهى تو را به پاكى و نزهت ياد مى‌كنم كه من فرومانده و مضطر هستم من بنده‌اى هستم كه تو اجابت دعوت و مسئلت او را واجب فرمودى. من در رنج و ناراحتى هستم و تو وعده فرمودى كه رنج و الم واماندگان را رفع و بر طرف كنى‌

(5) خدايا شبيه‌ترين چيزها به اراده تو اجابت دعاى مستمندان است و سزاوارترين امور، در كبريايى تو رحمت و مغفرت است براى كسانى كه طلب آمرزش مى‌كنند و فرياد واغوثا مى‌نمايند بارالها فرياد رس و بر من رحم و تفضل كن و بى‌نياز نما خود را به تو واگذاشتم. و تو بهترين كفايت كننده امور هستى‌

(6) خداوندا اگر تو مرا از دربارت برانى شيطان مرا شماتت مى‌كند كه پيروى او كرديم. پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص) مرا مورد شماتت شيطان قرار مده من آن وقتى كه خود را در اختيار تو گذاشتم و تسليم تو شدم. از دربار عظمتت طلب مغفرت كردم خدايا از همه گسيختم و به سوى تو پناه آوردم. ما را به فضل خود ببخش و آزار فرما. اى خدا اى بر گنه‌كاران رئوف دستگير از من در اين راه مخوف مقصد من در برت مستور نيست خود گواهى جز توام منظور نيست هر دم از سويت سروشم مى‌رسد مژده رحمت بگوشم مى‌رسد گر برانى ور بخوانى زين درم غير از اين در نيست جاى ديگرم آن قدر از دل كشم آه و خروش تا محيط رحمتت آرم به جوش‌