دعای 10 ( دعای پناه بردن به خداوند ) ترجمه جواد قيومی اصفهانی

(1) پروردگارا! اگر بخواهى از ما بگذرى از فضل و احسان توست، و اگر بخواهى ما را به كيفر رسانى از عدل و دادگرى توست،

(2) پس به نعمتت بخششت را بر ما آسان فرما، و به گذشتت ما را از كيفرت رهائى ده، زيرا ما را توانائى عدل تو نيست، و بى‌عفو و بخششت هيچ يك از ما را رهائى نمى‌باشد.

(3) اى بى‌نياز بى‌نيازان، اينك ما بندگان تو و در اختيار توايم، و من نيازمندترين نيازمندان به توام، پس به بى‌نيازى و عطاى خويش نيازمندى ما را برطرف فرما، و ما را به بازداشتن خود نااميد مگردان، كه در اين صورت كسى را كه از تو نيكبختى خواسته است را بدبخت كرده‌اى، و آنكه از احسان تو بخشش طلبيده را نااميد ساخته‌اى،

(4) پس در اين هنگام از جانب تو به كه روى آوريم، و از درگاهت به كجا رويم. پاك و منزهى، ما بيچارگانيم كه اجابتشان را واجب گردانيدى، و ما رنج ديدگانى هستيم كه رفع گرفتاريشان را وعده داده‌اى،

(5) شبيه‌ترين چيزها به اراده‌ى تو و سزاوارترين كارها به ذات مقدسه‌ى تو در عظمت و بزرگواريت رحمت و بخشش بر كسى است كه از تو درخواست رحمت نموده، و رسيدن به فرياد كسى است كه از تو فريادرسى طلبيده، پس بر زارى ما به درگاهت رحم كن، و چون خود را در اختيارت افكنده‌ايم بى‌نيازمان فرما.

(6) خدايا! هنگامى كه شيطان را بر معصيت و نافرمانيت پيروى كرديم ما را شماتت كرد، پس بر محمد و خاندانش درود فرست، و پس از آنكه ما براى تو از او دورى گزيده به درگاهت روى آوريم، اندوهى كه ما را به آن شماتت كند به ما نرسان.