مرگ و فرصت ها، ص: 145
احترام خدا به مؤمنين در قرآن
ممكن است كسی بگويد: خدا و پيغمبر تك نفر هستند، اما چرا تمام جمله های بعد جمع آمده است؛ «وَ الَّذِينَ » «وَ يُؤْتُونَ » «هُمْ راكِعُونَ»
در آيه ای ديگر نيز همين ضماير جمع را آورده است:
«وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ» «1»
آنان كه مؤمن واقعی شدند، «آمَنُوا» «يُقِيمُونَ » «هُمْ راكِعُونَ » جمع هستند.
چند جمع نيز در آخر آيه است؛ فعل، ضمير و موصول. آخر اين آيه، هفت ضمير و فعل و موصول به صورت جمع آمده است.
در مرحله اول به نظر می آيد كه ما در مصداق شناسی آيه اشتباه كرده ايم و تنها به اميرالمؤمنين عليه السلام نسبت داده ايم، در حالی كه ضماير و افعال و موصولات اين آيات به صورت جمع است، اما بايد بگوييم: در بيش از صد كتاب قوی، اصيل و قابل قبول شيعه و اهل تسنن، چه كتاب های تفسير، چه تأويل، چه شأن نزول و چه روايی، در مورد اين آيه نوشته اند:
وقتی نصارای نجران به پيغمبر اسلام صلی الله عليه و آله گفتند: ما مسلمان نمی شويم و می خواهيم مسيحی بمانيم، جزيه، يعنی ماليات نيز نمی دهيم، چون تو را به حق نمی دانيم، حاضر هستيم با تو مباهله كنيم، دست به دعا برداريم، هر كدام كه بر حق باشيم زنده بمانيم و هر كدام كه ناحق هستيم، همانجا نابود شويم، پروردگار به پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله فرمود: سريع قبول كن. فردا صبح قرار بگذاريد، آنها تو را نفرين كنند و تو نيز آنها را نفرين كن!
پيغمبر اسلام صلی الله عليه و آله قبول كردند. خدا فرمود: بگو كه چه كسانی را در جلسه نفرين می خواهند بياورند.
______________________________ (1)- بقره (2): 43؛ «و نماز را بر پا داريد، و زكات بپردازيد، و همراه ركوع كنندگان ركوع كنيد [كه نماز خواندن با جماعت محبوب خداست ].»
