مرگ و فرصت ها، ص: 9

برای چند روز در اين دنيا ماندن كه آخرش نيز بايد رفت، حق و ناحق، مال حرام، شهوت و رابطه حرام، هيچ نمی ارزد. اگر عمری لذت حرام بچشد، به لحظه آن شكل مردن نمی ارزد. نه تنها مردنش، بلكه به لحظه ای نگاه كردن به ملك الموت نمی ارزد.

2- هديه به قبر خود

پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله فرمودند: دومين كسی كه بايد برای او هديه تهيه كنی قبر است، خانه ای كه می خواهی تا قيامت در آن باشی. اين هديه را بفرست كه آن خانه، برايت خانه غربت، وحشت، ظلمت، اختناق، تنهايی و دلگيری نباشد.

پيغمبر صلی الله عليه و آله می فرمايد:

بعضی ها كه از دنيا می روند، شب اول قبرشان از شب بهترين دامادهای كره زمين برايشان شيرين تر است. عده ای نيز وقتی می ميرند، سنگينی و سختی شب اول قبرشان را كسی نمی تواند درك كند.

خدا در قرآن می فرمايد: اين گونه افراد، افرادی كه در دنيا به فكر قبر و برزخ خود بوده اند، وقتی وارد قيامت می شوند، با كسی كه در كنار آنها است صحبت می كنند و می پرسند: ما چه مدت در برزخ بوديم؟ ممكن است دويست هزار سال در برزخ بوده باشد، اما چون خدا نمی گذارد كه اين زمان را متوجه شوند، لذا وقتی وارد قيامت می شوند، خيال می كنند كه يك ساعت يا نصف روز در برزخ بوده. مانند اصحاب كهف كه در متن قرآن آمده است، سيصد سال خواب بودند وقتی بيدار شدند، با يكديگر گفتگو كردند:

«قالَ قائِلٌ مِنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قالُوا لَبِثْنا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ» «1»

چه مدتی است كه ما در اين غار هستيم؟ يكی از آنها گفت: فكر می كنم يك روز

______________________________
(1)- كهف (18): 19؛ «و همان گونه [كه با قدرت خود خوابشان كرديم، از خواب ] بيدارشان نموديم تا ميان خود از يكديگر [از حادثه اتفاق افتاده ] بپرسند. گوينده ای از آنان گفت: چه مقدار [در خواب ] مانده ايد؟ [برخی ] گفتند: يك روز يا پاره ای از روز را [در خواب ] مانده ايم.»