فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

مرگ و فرصت ها، ص: 71

3- دعوت كننده به كار خير

قرآن در دنباله بيان نشان های پيامبر صلی الله عليه و آله می گويد:

«يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ» «1»

با همه وجود، با حرص و عشق به انسان ها، می خواهد همه مردم را به كار خير وارد كند. نمی خواهد دست كسی از خير بسته باشد.

به پيغمبر صلی الله عليه و آله گفت: می خواهم در شب های ماه رمضان افطاری بدهم، اما نمی توانم. می خواهم جزء افطار دهندگان خدا حساب شوم.

فرمودند: می توانی يك خرما اول افطار به روزه دار تعارف كنی؟ اگر نمی توانی، نصف يك خرما، با محبت در دهان روزه دار بگذار، خداوند تو را جزء افطاری دهندگان حساب می كند. اگر نمی توانی آن نصف خرما را نيز بدهی، در برخورد با برادر مسلمان و مؤمنت، به او سلام كن و لبخند بزن، تو را جزء افطاری دهندگان حساب می كنند. «2»

اهتمام به انجام خير در حد توان

به مردم می فرمودند: حتی هنگام صبح كه از خانه بيرون می آييد، می بينيد در كوچه استخوان، ذره ای زباله، آجر يا خشت افتاده، اين را از ميان راه مردم كنار بزنيد، همين كار، ثواب صدقه در راه خدا را دارد. كار خير را ترك نكن.

گفت: ديگر چه كنم؟ فرمود: اگر ازدواج پسر و دختری به مشكل برخورد كرده، تو زبان نرم و گرمی داری، برو با خانواده دختر و پسر صحبت كن. آن شخص در باطنش گفت: اگر ما برويم و با پدر و مادر دختر صحبت كنيم، چه ثوابی به ما می دهند؟ پيغمبر صلی الله عليه و آله باطنش را خواند، فرمود: بهشت چند در، يعنی چند مقام

______________________________
(1)- اعراف (7): 157؛ «پيامبری كه آنان را به كارهای شايسته فرمان می دهد، و از اعمال زشت باز می دارد.»

(2)- بحار الأنوار: 93/ 317، باب 39، حديث 9؛ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه و آله فِي خُطْبَتِهِ فِي فَضْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ فَطَّرَ مِنْكُمْ صَائِماً مُؤْمِناً فِي هَذَا الشَّهْرِ كَانَ لَهُ بِذَلِكَ عِنْدَ اللَّهِ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِمَا مَضَی مِنْ ذُنُوبِهِ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ صلی الله عليه و آله وَ لَيْسَ كُلُّنَا يَقْدِرُ عَلَی ذَلِكَ فَقَالَ صلی الله عليه و آله اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ.»

بحار الأنوار: 93/ 316، باب 39، حديث 4؛ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه و آله مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً فِي شَهْرِ رَمَضَانَ كَانَ لَهُ بِذَلِكَ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِذُنُوبِهِ فِيمَا مَضَی فَإِنْ لَمْ يَقْدِرْ إِلَّا عَلَی مَذْقَةِ لَبَنِ فَفَطَّرَ بِهَا صَائِماً أَوْ شَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ عَذْب.»







گزارش خطا  

^