مرگ و فرصت ها، ص: 360

عجيب است كه در قرآن بين كافر به قيامت و بخيل از زكات، فرقی نگذاشته است؛ می گويد: آنهايی كه زكات نمی پردازند و آنهايی كه كافر به آخرت هستند، يعنی منكر آخرت هستند، روز قيامت در يك جايگاه هستند.

فرصت ديگری كه ثروت در اختيار شخص می گذارد:

«وَ آتَی الْمالَ عَلی حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبی وَ الْيَتامی وَ الْمَساكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ السَّائِلِينَ» «1»

اگر خمس و زكات را دادی، نگو ديگر كار ما تمام شده، اگر باز هم پول اضافه داری به بستگان فقيرت بده، اين ها دروازه های غنيمت دانستن مال و ثروت است.

اين ها كه پرداخت شود، يعنی وقتی شما خمس، زكات، صدقه، انفاق به قوم و خويش فقير و يتيم كرديد، اگر از دست شما خارج شد خدا آن را می خرد، و وقتی كه خدا از شما بخرد در مقابل خريد آن، بهشت را به تو می دهد:

«إِنَّ اللَّهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ» «2»

جان و مال خود را بدهيد و از من بهشت را بگيريد. پولی كه شما می دهيد، با بهشتی كه:

«وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ» «3»

پهنای اين بهشت، پهنای آسمان ها و زمين است را از من در مقابل پول می گيريد.

ضعف اعتقادی بخيل

مگر ما در دوره عمر خود، چقدر به خدا پول می پردازيم؟ تازه پولی كه برای خود خدا است. گاهی اتفاق می افتد كه ده سال می گذرد و خمس و زكات به ما تعلق نمی گيرد. آنهايی كه با پول خود كار خير نمی كنند، خمس و زكات نمی دهند، انفاق نمی كنند، باور كنيد كه خدا، قرآن، قيامت، بهشت و جهنم را باور نكرده اند.

______________________________
(1)- بقره (2): 177؛ «و مال و ثروتشان را با آنكه دوست دارند به خويشان و يتيمان و درماندگان و در راه ماندگان و سائلان و [در راه آزادی ] بردگان می دهند.»

(2)- توبه (9): 111؛ «يقيناً خدا از مؤمنان جان ها و اموالشان را به بهای آنكه بهشت برای آنان باشد خريده.»

(3)- آل عمران (3): 133؛ «و بهشتی كه پهنايش [به وسعتِ ] آسمان ها و زمين است بشتابيد؛ بهشتی كه برای پرهيزكاران آماده شده است.»