فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

مرگ و فرصت ها، ص: 244

باور كردنی نيست كه با اين پدر و مادر، با مردی غريبه ارتباطی داشته و اين بچه به دنيا آمده باشد.

خدا به حضرت مريم عليها السلام فرموده بود: قبل از اين كه يهودی ها بيايند تا با تو حرف بزنند، به ايشان بگو: من اجازه ندارم كه امروز سؤال كسی را جواب دهم. لذا اصلًا با يهودی ها حرف نزن و فقط به گهواره اشاره كن، بگو: اگر می خواهيد بدانيد كه بچه از كجا آمده است، از خودش بپرسيد. به گهواره اشاره كرد؛

«فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا» «1»

اين ها نيز عصبانی شدند، خيال كردند كه حضرت مريم عليها السلام آن ها را مسخره كرده است، لذا با تعجب و خشم گفتند: عجب داستانی است! خودش دهانش را بسته و حرف نمی زند، می گويد: با اين بچه يك روزه حرف بزنيد.

محصول دامان پاك حضرت مريم عليها السلام

ناگهان از درون گهواره صدا بلند شد و جواب داد كه:

من عبدالله هستم، عبد زنا نيستم، من از گناه به وجود نيامده ام، بلكه به وجود آمده مستقيم الله هستم.

شما فكر بدی كرده ايد. مگر شما نمی دانيد كه مادر من كيست؟ قرآن می گويد:

«قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا* وَ جَعَلَنِي مُبارَكاً أَيْنَ ما كُنْتُ» «2»

به قدری حضرت مريم عليها السلام در پاكدامنی و سلامت نفس بود كه نتيجه پاكدامنی او اين شد كه من با دم الهی خود، حضرت مسيح عليه السلام را در رحم او قرار دادم.

يقين بدانيد ای پدران و مادران! كه در روز قيامت نسبت به كم كاری در تربيت فرزندان؛ آشنا كردن فرزندان با خدا، قرآن و آداب الهی و انسانی، مورد محاكمه قرار

______________________________
(1)- مريم (19): 29؛ «پس مريم به نوزاد اشاره كرد [كه از او بپرسيد.] گفتند: چگونه با كودكی كه در گهواره است، سخن بگوييم؟!»

(2)- مريم (19): 30- 31؛ «گفت: بی ترديد من بنده خدايم، به من كتاب عطا كرده و مرا پيامبر قرار داده است.* و هر جا كه باشم بسيار بابركت و سودمندم قرار داده.»







گزارش خطا  

^