درجات، در اختيار مؤمنين

اگر كسی بگويد: كلمه درجات فقط برای انبيا و ائمه عليهم السلام به كار گرفته شده است، اين حرف خلاف قرآن است.

در سوره مباركه انفال، اوايل سوره، چه كسی می تواند ثابت كند كه:

«لَهُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ» «1»

منحصراً برای انبيا و ائمه عليهم السلام بيان شده است؟

آنها در قرآن برای خودشان آيات جداگانه ای دارند، مثلًا اين آيه ويژه انبيای الهی است:

«تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلی بَعْضٍ» «2»

يا اين آيه شريفه ويژه انبيا است:

«فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فِيهِ» «3»

تبيين اولی الامر در قرآن

يا اين آيه شريفه كه می فرمايد:

«أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ» «4»

«جابر بن عبدالله انصاری» وقتی اولين بار اين آيه را شنيد، به پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله عرض كرد:

من دو بخش اول آيه را خوب فهميدم، اما بخش سومش را اصلًا نفهميدم؛

______________________________
(1)- انفال (8): 4؛ «برای ايشان نزد پروردگارشان درجاتی بالا و آمرزش و رزق نيكو و فراوانی است.»

(2)- بقره (2): 253؛ «از آن فرستادگان برخی را بر برخی برتری بخشيديم.»

(3)- بقره (2): 213؛ «خدا پيامبرانی را مژده دهنده و بيم رسان برانگيخت، و با آنان به درستی و راستی كتاب را نازل كرد، تا ميان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند، داوری كند. [آن گاه در خود كتاب اختلاف پديد شد] و اختلاف را در آن پديد نياوردند مگر كسانی كه به آنان كتاب داده شد.»

(4)- نساء (4): 59؛ «ای اهل ايمان! از خدا اطاعت كنيد و [نيز] از پيامبر و صاحبان امر خودتان [كه امامان از اهل بيت اند و چون پيامبر دارای مقام عصمت می باشند] اطاعت كنيد.»