حلال و حرام مالی، ص: 111

درس يادم آمد كه اين قلم تراش را آنجا جا گذاشتم، هر كدام از شما راه خانه شما از آن طرف است، قلم تراش مرا برداريد و فردا بياوريد، به من بدهيد.

طلبه ای گفت: آقا! ديروز بعد از ظهر در اين شهر كاشان، قلم تراش خود را جا گذاشتيد، امروز به ياد آورده ايد، حال می گوييد: برويد و بياوريد؟ ديگر اين قلم را برده اند.

مرحوم فيض مبهوت شد، گفت: مگر اينجا دار المؤمنين نيست؟ مگر مؤمن دزدی می كند؟ مالك قلم تراش كه كس ديگری است، يعنی چه برداشتند؟ چرا به اين شهر تهمت می زنيد؟ مگر مسلمان مال ديگری را مال خودش می داند؟ يعنی چه؟ مگر مسلمانی كه روزی خور پروردگار و مطيع پيغمبر صلی الله عليه و آله است، می گويد: من شيعه اهل بيت عليهم السلام هستم، مال ديگری را می برد؟! مگر می شود؟!

دوری از لقمه حرام

در سوره انشراح آمده است:

«لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ» «1»

مگر فرمايش های پيغمبر صلی الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام از قرآن كمتر است؟ اين ها نيز به شكلی جلوه كلام خدا در وجود پيغمبر و ائمه عليهم السلام است. چه روايت سنگينی است. كاش همه از اين روايت فقط خبر داشتند:

«اذا وقَعَتِ اللُقْمَةُ مِنْ حَرامِ فی جَوْفِ العَبْدِ» «2»

______________________________
(1)- حشر (59): 21؛ «اگر اين قرآن را بر كوهی نازل می كرديم، قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و از هم پاشيده می ديدی.»

(2)- الدعوات: 25، حديث 35؛ بحار الأنوار: 63/ 314، باب 2، حديث 6.