حلال و حرام مالی، ص: 575

با يقين كامل، قطع دارم اگر جرم مجرمان نبود، در قيامت به اندازه آتش سر قليان، آتش پيدا نمی شد. آتش مال قيامت نيست.

پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله آتش آنهايی كه مال يتيم، ربا، رشوه، دزدی، كم فروشی و ظالمانه را می خورند ديده است.

«إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً»

چون پرده دنيا روی چشمان مردم افتاده است، اين آتش پيدا نيست. به محض اينكه ملك الموت جانشان را بگيرد و پرده كنار برود، از همه طرفِ جان آنان، آتش بلند می شود.

حرام خواری و آتش شب اول قبر

قبل از انقلاب، ساعت شش تا هفت صبح در يكی از مساجد معتبر تهران، ده روز منبر داشتم، پيشنماز مسجد جديد بود، او را نديده بودم و نمی دانستم كيست.

روز اول كه منبر رفتم، امام جماعت در آستانه درب ورودی مسجد نشسته بود. به نظرم می آمد كه عمر او از هشتاد سال گذشته باشد. ولی چهره او بسيار عرفانی بود.

اميرالمؤمنين عليه السلام در «نهج البلاغه» می فرمايد:

بدن های اين افراد روی زمين است و خودشان جای ديگر سير می كنند، «1» از جای ديگری بدنهايشان اداره می شود، اهل اين دنيا نيستند. منبر تمام شد، تمام ذهن و حواسم پيش امام جماعت بود.

______________________________
(1)- نهج البلاغه: خطبه 221؛ «في صفة الزهاد: كَانُوا قَوْماً مِنْ أَهْلِ الدُّنْيَا وَ لَيْسُوا مِنْ أَهْلِهَا فَكَانُوا فِيهَا كَمَنْ لَيْسَ مِنْهَا عَمِلُوا فِيهَا بِمَا يُبْصِرُونَ وَ بَادَرُوا فِيهَا مَا يَحْذَرُونَ تَقَلَّبُ أَبْدَانِهِمْ بَيْنَ ظَهْرَانَيْ أَهْلِ الآْخِرَةِ وَ يَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْيَا يُعَظِّمُونَ مَوْتَ أَجْسَادِهِمْ وَ هُمْ أَشَدُّ إِعْظَاماً لِمَوْتِ قُلُوبِ أَحْيَائِهِمْ.»