حلال و حرام مالی، ص: 512

مثلًا برای ساختن قلب، مصالح ايمان به خدا، قيامت، فرشتگان، انبيا و كتاب های نازل شده از جانب حضرت حق است كه اگر دل در گرو اين پنج منبع باشد و هر چيز ديگری می خواهد به دل گره بخورد، با اين ها پخته شود، ساختمان وجود انسان كامل می شود.

چيزی كه می خواهد با دل گره بخورد، با اين پنج چيز ميزان می شود. اگر انسان اجازه دهدكه گره بخورد، ديگر اتفاق نمی افتد كه پسر نزد پدر و مادرش گريه كند كه من اين دختر را می خواهم، می گويند: اين دختر به ما نمی خورد، يا دختر می گويد:

من اين پسر را می خواهم، مادر ناله می زند كه اين پسر به خانواده ما نمی خورد. اما مردم به اندازه ازدواج و آنچه كه می خواهند به دل شان گره بخورد اهميت نمی دهند كه اين چيزی كه می خواهد به دل ما گره بخورد، به دل، خدا، فرشتگان، دين، قيامت، ائمه عليهم السلام و انبيا می خورد، يا نه؟ آيا همسنگ با ارزش ها هست؟

حراست از خانه دل

از اميرالمؤمنين عليه السلام پرسيدند:

چه شد كه به اين مقام رسيديد؟ امام عليه السلام فرمود:

«بالقعود علی قلبی»

اول جلودار دلم بودم و هر چيز و هر كسی را به دل راه ندادم، بلكه ديدم هر چيزی كه به دل نمی خورد و به آن مربوط نيست، گفتم: تو بيگانه و غريبه ای، اينجا نيا، اينجا خانه كسی ديگر است. با راه ندادن غير، علی شدم.

مرحوم ملا احمد نراقی شعر مفصلی دارد پدربزرگم اين شعر را می خواند و بلند بلند گريه می كرد. اواخر آن به پروردگار می گويد: