حلال و حرام مالی، ص: 73
اين طلا و نقره های سرخ شده را به صورت، پهلوها و پشت آنها می چسبانم و به آنها می گويم:
«هذا ما كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ»
اين ثروتی است كه برای خود اندوخته بوديد. حلال كه اين گونه انسان را از پا در بياورد، وای به حرام آن، چگونه انسان می خواهد از شرّ حرام خلاص شود؟
چند روايت بسيار پر ارزش در باب مال حرام است. من سعی كرده ام اين ها را از مهم ترين كتاب ها برای شما بياورم، كتاب هايی كه بعد از قرآن، در رده اول كتاب های ما هستند و اين روايات نيز رواياتی نيست كه ساختگی باشند؛ چون كه روايات ساختگی، با قرآن موافقت ندارد و شخص راوی اين روايت را ساخته است تا از دولت بنی اميه يا بنی عباس پول بگيرد، اما اين روايات ضدّ بنی اميه، بنی عباس و ستمكاران است و ساختگی نيست.
آن هم در مهم ترين كتاب ها كه نمی شود آنها را كنار گذاشت؛ چون اگر ما اين كتاب ها را ببنديم و كنار بگذاريم، قرآن نيز هدايتگر ما نخواهد بود و هيچ چيزی را از قرآن نمی توانيم در بياوريم، نه نماز، نه روزه و نه حج را.
در هيچ جای قرآن ننوشته است كه نماز صبح دو ركعت است، ركوع، سجود و تشهد دارد، عدد ركعات نماز و احكام روزه نيست، عدد طواف و جمره، تعداد ركعات نماز طواف حج و نساء نيست و نيز مقدار زكات نيامده است. اگر اين كتاب ها را ببنديم، ديگر برای ما دينی نمی ماند.
اين ها قابل توجه هستند، خيلی جدی بگيريد، كه خدای نكرده بعد از شصت سال معلوم نشود ما ساختمان زندگی خود را كنار رودخانه سيل برده، ساخته ايم.
زيركی مؤمن در پاكدامنی از حرام
اميرالمؤمنين عليه السلام می فرمايند:
