حلال و حرام مالی، ص: 385

حكايت قناعت شيخ انصاری

طلبه ای از شيراز به اصفهان می رود و در آنجا به حدّ مرجعيت می رسد. روزی اين انسان والا تصميم می گيرد كه از اصفهان به زيارت عتبات عاليات در عراق برود. وقتی وارد نجف می شود، محور حوزه علميه نجف، وجود مقدس شيخ مرتضی انصاری بود. اين عالم والای شيرازی وارد نجف شد و نزد علمای شناخته شده رفت.

از ايشان سؤال كردند: جناب ميرزا! چه زمانی برای ديدن شيخ انصاری می رويد؟ گفت: به جای اين كه به منزل ايشان بروم، بر سر درس ايشان می روم.

اولين باری بود كه ميرزای شيرازی «2» به درس شيخ انصاری آمد.

______________________________
(1)- شرح حال شيخ انصاری در كتاب ارزش عمر و راه هزينه آن، جلسه 17 آمده است.

(2)- آيت الله ميرزا محمد حسن بن سيد ميرزا محمود معروف به ميرزا بزرگ شيرازی؛ مجدد شيرازی و ميرزای مجدد؛ ازمراجع بلند پايه تقليد و رجال نامدار شيعه در اوايل قرن چهاردهم هجری بود. وی در نيمه جمادی الاولی سال 1230 ه. ق درشيراز متولد شد و از نوجوانی به تحصيل علم روی آورد و برای تكميل تحصيلات خود به اصفهان رفت و از محضر اساتيد بزرگ آن ديار حكمت و علم نجوم و ساير علوم عقلی را فرا گرفت. آنگاه جهت مدارج عاليه در سال 1259 به نجف اشرف هجرت كرد. و به حوزه تدريس شيخ محمد حسن نجفی صاحب جواهر و شيخ مرتضی انصاری پيوست. و پس از ارتحال شيخ انصاری (1281 ه. ق) به تدريس پرداخت و نيز مرجعيت به او واگذار گرديد. درايت و نفوذ ايشان در سياست و درباريان و اكابر هر طبقه به مقام علمی وی افزود. تا اينكه فتوای معروف حرمت تنباكو وی؛ دولت ناصر الدين شاه را به تسليم در برابر قدرت مرجعيت واداشت و سياست استعماری انگليس رابه بن بست كشيد. وی سرانجام در ماه شعبان 1312 ه. ق در شهر سامرا وفات يافت و در جوار مرقد مطهر اميرالمومنين عليه السلام به خاك سپرده شد.

دايرة المعارف تشيع: 10/ 203.