حلال و حرام مالی، ص: 293

سفره ای پر از نعمت انداخته است كه كامل و ابدی است. چند سال به كم قناعت كن، تا الی الابد بر سر سفره افزون، فضل و احسان خدا قرار بگيری.

فلسفه تقدم كسب حلال بر عبادات

اين خصلت مؤمن است. اما چرا اميرالمؤمنين عليه السلام در اين گفتار خود، مال حلال را مقدم كردند؟ برای اين كه اسلام سلامت دنيا، عبادت و آخرت ما را به زلف حلال گره زده است.

من حج واجب بروم يا عمره مستحب، فرقی نمی كند. اگر در مسجد شجره حوله اول را لنگ خودم كنم و حوله دوم را روی شانه ام بياندازم و بدانم كه نخ يكی از اين دو حوله حرام است، وقتی تلبيه را بگويم؛ «لبيك اللهم لبيك لبيك لا شريك لك لبيك» محرم می شوم، بيست و چهار چيز به من حرام می شود. با اين كه يك نخ اين حوله از حرام است، ولی كل اعمال عمره و حج من باطل است.

وقتی اين دو حوله را در منی درآوردم و لباس خودم را پوشيدم، باز محرم هستم و آن بيست و چهار چيز، از جمله زن بر من حرام است، حتی همسر خودم. اين ها چه وقت حلال می شود؟ وقتی كه من دوباره عمره يا حج بروم و با احرام حلال مناسك را انجام دهم.

يا می خواهم نماز بخوانم، می دانم دكمه لباسم از حرام است. اين نماز باطل است. با ماشين دارم می روم، بيرون باران می آيد، يا دزد و حيوانات درنده هستند كه من نمی توانم بيرون بيايم و مجبورم كه در ماشين نماز بخوانم، اگر يك لاستيك آن از حرام باشد، نمازم باطل است.

لقمه حرام وقتی در شكم من قرار می گيرد، خداوند می فرمايد: تا آثار اين لقمه پاك نشود، هيچ عبادتی را از تو قبول نمی كنم. تا اين حد مردم نزد خدا محترم هستند كه اگر مال مردم- به ناحق- نزد ما باشد، حج، عمره، نماز و هر عبادتی از