فارسی
پنجشنبه 09 فروردين 1403 - الخميس 17 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

حلال و حرام مالی، ص: 244

مغرب و عشا را به جماعت می خواندند، وقتی برمی گشتند، شام مختصری می خوردند و يك ساعت بعد، همگی خواب بودند. آن وقت دو ساعت مانده به اذان صبح، بيدار می شدند، نماز شب می خواندند، گريه و سجده های طولانی می كردند و برای مردم و همسايگان دعا می كردند.

خدا به پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله اجازه نداد كه همه شب را بيدار باشد، بلكه فرمود: شب را دو نيم كن و فقط يك نيمه اش را برای عبادت بيدار باش، يا سه قسمت كن، دو قسمتش را بخواب و استراحت كن.

اهميت دادن قرآن به خواب صحيح

درباره خواب شب دارد:

«وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً» «1»

لغت «سبات» را اين گونه معنا كرده اند: تأمين انرژی مصرف شده بدن. كه اين فقط با خواب شب ميسّر است و با آمپول، قرص، دوا، غذا و هيچ چيزی جبران نمی شود.

آن مقداری كه انسان صبح تا شب راه رفته، زحمت كشيده، حرف زده، كار كرده و انرژی بدن و اعصاب را هزينه كرده است، با خواب شب جبران و تأمين می شود.

كسانی كه عادت دارند شب تا صبح بيدار بمانند، چه به عبادت، يا به معصيت، هر دو در بدن و سلامت خود ضرر می كنند.

توصيف كربلا از زبان اميرالمؤمنين عليه السلام

اما آن شبی كه اميرالمؤمنين عليه السلام در كربلا ماندند، اصلًا شب را نخوابيدند و تمام

______________________________
(1)- نبأ (78): 9؛ «و خوابتان را مايه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب ] قرار داديم.»




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^