حلال و حرام مالی، ص: 196

زمان آن طول بكشد، برزخ ناميده شده كه حائل بين دنيا و قيامت است. نه كاملًا آثار دنيا را دارد و نه كاملًا آثار آخرت را. دنيايی است بين دنيا و آخرت.

آيه ای در سوره مباركه مؤمن است. «1» كه درباره متجاوزان، ستمگران، ظالمان، بی دينان، لاييك ها و كارگزاران اهل ظلم و كسانی كه در گناه حرفه ای بوده اند می باشد؛ چون مؤمن گاهی دچار لغزش می شود، قرآن اين مؤمن را گنهكار حرفه ای نمی داند، بلكه خطاكار می داند.

اما كسی كه با كمال غرور و گستاخی همه چيز عالم را به مسخره می گيرد و هر كاری دلش می خواهد، می كند، وقتی او را وارد برزخ می كنند، چون انسان در هر حدّی از غرور، تكبر، قدرت و ثروت باشد، بالاخره می ميرد.

قطعيت مرگ بر ماسوی الله

گره مرگ باز شدنی نيست. هيچ كس، از هر رشته علميی كه بهره مند است، نمی تواند به انتظار بنشيند كه روزی گره مرگ باز شود؛ چون هرگز باز نمی شود.

تمام جانداران می ميرند:

«كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ» «2»

تمام فرشتگان نيز بايد بميرند. زمانی می آيد كه از ميان كلّ آفريده های خدا، فقط اسرافيل زنده است؛ يعنی خود ملك الموت نيز می ميرد. بعد خداوند متعال جان اسرافيل را خودش می گيرد. وقتی خاموشی كامل بر همه هستی حاكم شد، آن

______________________________
(1)- غافر (40): 16؛ «يَوْمَ هُم برِزُونَ لَايَخْفَی عَلَی اللَّهِ مِنْهُمْ شَیْ ءٌ لّمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْوَ حِدِ الْقَهَّارِ»؛ «روزی كه همه آنان آشكار می شوند، [و] چيزی از آنان بر خدا پوشيده نمی ماند. [و ندا آيد:] امروز فرمانروايی ويژه كيست؟ ويژه خدای يكتای قهّار است.»

(2)- آل عمران (3): 185؛ «هر كسی مرگ را می چشد.»