ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 971

به نام خدا، خدا مرا بس است، توكل كردم بر خدا، خدايا خير همه امورم را از تو می خواهم، و به تو پناه می برم از رسوايی دنيا و عذاب آخرت. و نيز روايت كرده: هركه هر روز اين دعا را هفت بار بخواند، امور دنيا و آخرت او كفايت شود: خداوند بس است مرا پروردگارم خداست، معبودی جز خدا نيست بر او توكّل كردم، و او پروردگار عرش بزرگ است. و نيز روايت كرده: هركه در طول يك سال، هر روز يك بار اين دعا را بخواند، تا جای خد را در بهشت نبيند نميرد: منزّه است پاينده پا برجا، منزّه است پا برجای پاينده، منزّه است يگانه يكتا، منزّه است بی همتای بی نياز، منزّه است زنده به خود پاينده، منزّه است خدا، و به ستايش می ستايمش، منزّه است زنده ای كه هرگز نمی ميرد، منزّه است فرمانروای بسيار مقدّس، منزّه است پروردگار فرشتگان و روح، منزّه است والای برت، منزّه است او و بالاست.

باب دوم

در بيان نمازهای مستحب كه در «مفاتيح» ذكر آنها نيامده

نماز اعرابی: سيّد ابن طاووس در كتاب جمال الأسبوع از شيخ تلعكبری نقل كرده: او به سند خود از زيد بن ثابت روايت كرده: مردی از باديه نشينان خدمت رسول خدا صلی اللّه عليه و آله ايستاد و گفت: پدر و مادرم فدايت ای رسول خدا، ما در باديه هستيم، و از مدينه بسيار دوريم، و نمی توانيم هر جمعه به نماز جمعه حاضر شويم، مرا به عملی دلالت كن، كه چون بجا آورم، فضيلت نماز جمعه را دريابم، و پس از بازگشت به اهل و قبيله خود به ايشان بياموزم حضرت فرمود: چون روز برآيد، دو ركعت نماز بخوان، در ركعت اول پس از سوره «حمد» هفت مرتبه سوره «فلق»، و در ركعت دوم بعد از سوره حمد هفت مرتبه سوره ناس، پس از سلام هفت مرتبه اية الكرسیّ بخوان، سپس برخيز، و هشت ركعت ديگر به دو سلام بخوان، به اين طريق كه پس از هر دو ركعت بنشين و تشهد بگو، ولی سلام تشهد را نخوان، كه می شود چهار ركعت،