ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 489

جاودانه در دوزخ اند!!

بيست وهشتم: شايسته است، مواقعی كه زائر زياد است، كسانی كه نزديكتر به ضريح هستند، زيارت خود را خلاصه تر نموده، و از ضريح دور شوند، تا ديگران هم مانند آنان به نزديكی ضريح دست يابند. مؤلّف گويد: ما در مقام زيارات حضرت سيّد الشهداء عليه السّلام آدابی را كه بايد زائران آن جناب رعايت كنند، نقل خواهيم كرد. [صفحه 642]

فصل دوم: اذن دخول حرمهای شريفه

در اينجا دو اذن دخول ذكر می شود: اوّل شيخ كفعمی فرموده: چون خواستی به مسجد رسول خدا صلی اللّه عليه و آله يا يكی از مشاهد مشرفه ائمه عليهم السّلام وارد شوی بگو:

خدايا بر دری از درهای خانه ات پيابرت (درود تو بر او و خاندانش) ايستاده ام، تو مردم را از اينكه بدون اجازه اش وارد شوند منع كرده ای، در قرآن فرمودی: ای آنان كه ايمان آورده ايد، به خانه های پيامبر وارد نشويد، مگر به شما اجازه دهند. خدايا من حرمت صاحب اين زيارتگاه شريف را در غيابش باور دارم چنان كه در حضورش، و می دانم كه رسولت و جانشينانت (درود بر آنان باد) همواره زنده اند، و نزد تو روزی داده می شوند، محل ايستادنم را می بينند، و سخنم را می شنوند، و به سلامم پاسخ می دهند، ولی تو گوشم را از شنيدن كلامشان محجوب كرده ای، و در فهم مرا به چشيدن لذّت مناجاتشان بازكرده ای، من از تو ای پروردگارم اجازه می خواهم اولا، و از پيامبرت اذن می خواهم ثانيا، و از خليفه ات امامی كه اطاعتش را بر من واجب كرده ای اجازه می خواهم و به جای «فلان بن فلان»