ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 136
آفريده و تويی مالك و من مملوك، و تويی پروردگار و من بنده، و تويی روزی دهنده و من روزی خوار، و تويی بخشنده و من سائل، و تويی دارای جود و من بخيل، و تويی توانمند و من ناتوان، و تويی عزّتمند و من خوار، و تويی بی نياز و من تهيدست، و تويی آقا و من بنده، و تويی آمرزنده و من بدكار، و تويی دانا و من نادان، و تويی بردبار و من شتابزده و تويی رحم كننده و من رحم شده و تويی عافيت بخش و من بلازده و تويی اجابت كننده و من ناچار و پريشان، و گواهی می دهم كه تويی خدا، معبودی جز تو نيست، عطابخش بندگانی بدون درخواست ايشان، و گواهی می دهم تويی خدای يگانه يكتای بی همتای بی نياز تك، و بازگشت همه به سوی تو است، خدايا بر محمّد و اهل بيت پاك و پاكيزه اش درود فرست و گناهانم را بيامرز و بر من بپوشان كاستيهايم را و از پيشگامت برای من رحمت و روزی فراوان بگشا، ای مهربان ترين مهربانان، و سپاس خدا را پروردگار جهانيان، و خدا ما را بس است و چه نيكو وكيلی است و جنبش و نيرويی نيست جز به عنايت خدای والای بزرگ.
دعای مجير
اين دعا در بين دعاها از جايگاه بلندی برخوردار است و از حضرت رسول صلی اللّه عليه و آله روايت شده و دعايی است كه جبرئيل برای آن حضرت هنگامی كه در مقام ابراهيم مشغول نماز بودند آورد و كفعمی در «بلد الامين» و «مصباح» اين دعا را ذكر نموده و در حاشيه آن
