ترجمه قرآن كريم، ص: 472
كنندگان. 74
و فرشتگان را می بينی كه پيرامون عرش حلقه زده اند، پروردگارشان را همراه ستايش تسبيح می گويند، و در ميان اهل محشر به حق داوری شود، و [پس از پايان كار قيامت ] گويند: همه ستايش ها ويژه خداست كه پروردگار جهانيان است.
سوره غافر
به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی
حم
اين كتاب نازل شده از سوی خدای توانای شكست ناپذير وداناست؛
كه آمرزنده گناه و پذيرنده توبه، سخت كيفر و صاحب نعمت فراوان است.
هيچ معبودی جز او نيست. بازگشت فقط به سوی اوست.
تنها كافران درباره آيات خدا گفتگوی بی منطق می كنند [اينان را هيچ شأن و اعتباری نيست ]؛ پس مبادا رفت و آمدشان در شهرها [به خاطر قدرت نمايی و تجارت و ثروتشان ] تو را بفريبد.
پيش از آنان قوم نوح و اقوامی كه بعد از آنان بودند [پيامبرانشان را] تكذيب كردند، و هر امتی آهنگ پيامبر خود كردند تا او را دستگير كنند [و از ابلاغ دين بازش دارند، يا از وطن بيرونش نمايند، يا او را بكشند] و با توسل به باطل برای نابود كردن حق و از ميان بردن آن ستيزه كردند، پس من هم آنان را [به عذاب ] گرفتم، پس [بنگر كه ] عذاب من چگونه بود.
اين گونه فرمان پروردگارت بر كافران ثابت شد كه آنان اهل آتش اند.
فرشتگانی كه عرش را حمل می كنند و آنان كه پيرامون آن هستند، همراه سپاس و ستايش، پروردگارشان را تسبيح می گويند و به او ايمان دارند و برای اهل ايمان آمرزش می طلبند، [و می گويند:] ای پروردگار ما از روی رحمت و دانش همه چيز را فرا گرفته ای، پس آنان را كه توبه كرده اند و راه تو را
