ترجمه قرآن كريم، ص: 390
مانند ابر گذر می كنند. آفرينش خداست كه [آفرينش ] هر چيزی را محكم و استوار كرده است؛ يقيناً او به آنچه انجام می دهيد آگاه است. 88
آنان كه كارهای خير و نيك [به آخرت ] بياورند، پاداشی بهتر از آن دارند، و آن روز از هراسی بزرگ ايمن اند،
و آنان كه كارهای زشت بياورند به رو در آتش افكنده می شوند؛ [و به آنان گويند:] آيا جز آنچه انجام داديد پاداشتان داده اند؟
من فقط فرمان يافته ام كه پروردگار اين شهر [يعنی مكه ] را كه آن را بسيار محترم شمرده و همه چيز در سيطره مالكيّت و فرمانروايی اوست، بپرستم و فرمان يافته ام كه از تسليم شدگان [فرمان ها و احكام او] باشم،
و اينكه قرآن را بخوانم؛ پس هر كه راه يابد فقط به سود خود راه يافته است، و هر كه گمراه شود [آثار شوم گمراهی فقط متوجه خود اوست ] بنابراين [به مردم ] بگو: من فقط از بيم دهندگانم،
بگو: همه ستايش ها ويژه خداست؛ به زودی نشانه های خود را [كه شكست شما و گرفتاری های سخت دنيايی و مرگ و عذاب آخرت است ] به شما [مشركان و كافران ] نشان خواهد داد، پس آنها را [به خوبی ] خواهيد شناخت. و پروردگارت از آنچه انجام می دهيد بی خبر نيست.
سوره قصص
به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی
طسم
اين آيات [باعظمت ] كتاب روشنگر است.
بخشی از سرگذشت [مهم ] موسی و فرعون را برای [عبرت گرفتن ] مردمی كه ايمان می آورند به حق و راستی بر تو می خوانيم.
همانا فرعون [در سرزمين مصر] از خود برتری جويی نشان داد و مردمش را گروه گروه ساخت، در حالی كه گروهی از آنان را ناتوان و زبون گرفت، پسرانشان را سر می بريد، و زنانشان را [برای بيگاری گرفتن ] زنده می گذاشت؛ بی ترديد او از مفسدان بود.
ما می خواستيم به آنان كه در آن سرزمين به ناتوانی
