ترجمه قرآن كريم، ص: 180
205
يقيناً مقربان در پيشگاه خدا هيچ گاه از عبادت و بندگی اش تكبر نمی ورزند، وهمواره او را تسبيح می گويند، و پيوسته برای او سجده می كنند.
سوره انفال
به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی
از تو درباره انفال [يعنی غنايم جنگی و هر گونه مالی كه مالك معينی ندارد] می پرسند، [كه مالك آنها كيست و چگونه بايد تقسيم شود؟] بگو: [مالكيّتِ حقيقیِ ] انفال ويژه خدا وپيامبر است، پس اگر مؤمن هستيد [نسبت به انفال ] از خدا پروا كنيد و [اختلاف و نزاع ] بين خود را اصلاح نماييد، و از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد.
مؤمنان، فقط كسانی هستند كه وقتی ياد خدا شود دل هايشان ترسان می شود، و هنگامی كه آيات او را بر آنان می خوانند به ايمانشان می افزايد، و بر پروردگارشان توكل می كنند.
هم آنان كه نماز را برپا می دارند و ازآنچه به آنان روزی داده ايم، انفاق می كنند.
مؤمنان واقعی فقط آنانند، برای ايشان نزد پروردگارشان درجاتی ويژه و آمرزش و رزق با ارزشی است.
اينگونه پروردگارت تو را بر اساس حق از خانه ات [به سوی جنگ بدر] بيرون برد در حالی كه گروهی ازمؤمنان [از رفتن به جنگ ] ناخشنود بودند [ولی نهايتاً جنگ به پيروزی رسيد و سبب رضايت آنان گرديد ناخشنودی گروهی هم از كيفيت تقسيم غنايم جنگی مانند ناخشنودی آنان برای رفتن به جنگ بود.]
پس از آنكه حق [بودنِ انگيزه های رفتنت به جنگ بدر] روشن شد با تو در اين حقّ [روشن و آشكار] گفتگوی بی منطق می كنند [تا رأی خود را در ترك جنگ به عنوان اينكه جنگی نابرابر است تحميل كنند؛ چنان از شركت در جنگ ترسيده بودند] كه گويا به سوی مرگ رانده می شوند و آن را با چشم خود می بينند!!
و [ياد كنيد] هنگامی كه خدا پيروزی بر يكی از دو گروه [سپاه دشمن يا كاروان تجارتی قريش ] را به شما وعده داد، و شما دوست داشتيد بر كاروان تجارتی قريش دست يابيد، ولی خدا می خواست پيروزی در ميدان جنگ را با فرمان نافذی [كه داير بر پيروزی مؤمنان و شكست دشمنان جاری ساخته بود] تحقّق دهد و ريشه
