پرسشها و پاسخها، ص: 80
سؤال 13:
حكيم بودن خداوند به چه معنا است؟
حكيم كسی است كه كارهای خود را روی حساب و به موقع انجام دهد و اعمال و مصنوعات او با طرح ريزی صحيحی پايان پذيرد و به بهترين صورت ممكن و به طور شايسته و به نحوی كه در خور آفرينش آن است انجام گيرد. معنای ديگری را هم دانشمندان برای حكيم بيان می كنند و آن را به كسی می گويند كه ساحت او از كارهای قبيح و زشت پيراسته باشد و كار لغو و عبث و مخالف با اهداف واقعی خويش انجام ندهد.
هر روز علم و دانش گام های تازه ای در كشف رازهای جهان آفرينش بر می دارد و سير علم از تحرّك و تكامل باز نايستاده و هر روز بر قلّه های تازه ای از اسرار خلقت دست می يابد تا كنون آن چه بشر از جهان طبيعت فهميده است يك چيز بيش نيست و آن اين است كه عالم آفرينش با اتقان و استحكام و طرح ريزی خاصّی آفريده شده است و طرّاح عالم خلقت آن چنان حكيم و كار دان است كه هر چيزی را به جای خويش به بهترين صورت ممكن قرار داده است چنان كه گفته اند:
|
جهان چون خطّ و خال و چشم و ابرو است |
كه هر چيزی به جای خويش نيكو است |
|
