پرسشها و پاسخها، ص: 366

سؤال 7:

چرا خداوند برای رسيدن به سعادت اين همه مشكل سر راه انسان قرار داده است؟ و چگونه بعضی ها با توسّل به ائمّه به سعادت و مقام قرب الهی رسيده اند؟

انسان موجودی است ممتاز از ساير موجودات در صفحه آفرينش و اين به خاطر گوهر عقل و خرد ورزی و استعدادهای بی شماری است كه در وجودش نهادينه شده است. چنان كه پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله فرموده اند:

«الْنّاسُ مَعادنُ كَمعادنِ الذَّهَبِ وَالفِضَّةِ» «1».

مردم مانند معادن طلا و نقره هستند.

اين كلام بسيار ارزشمند نبی اكرم صلی الله عليه و آله اشاره به همان سرمايه های فطری و ذاتی بشر دارد، فلسفه بعثت پيامبران و كتاب های آسمانی اين است كه استعدادهای بالقوّه بشر را به مرحله ظهور و فعليّت برسانند، ليكن از آن جايی كه انسان موجودی با اختيار و اراده است، بايد خود تلاش كند و با اراده به دنبال سعادت باشد و اين امر اختصاص به انسان ندارد بلكه ساير موجودات زنده نيز برای بقای خود، هميشه در چرخه تلاش و كوشش می باشند، با اين تفاوت كه آن ها فقط برای تأمين نيازهای مادّی تلاش می كنند. ليكن انسان برای تأمين نيازهای مادّی و معنوی

______________________________
(1) من لا يحضره الفقيه: 4/ 380، حديث 5821.