پرسشها و پاسخها، ص: 340

سؤال 2:

در حديثی از پيامبر صلی الله عليه و آله آمده:

«لا تَسُبّوا الشيطان» «1»

از سبّ كردن شيطان نهی شده است؟ چگونه سبّ كردن خلفای اهل تسنّن جايز است؟

در حديث شريف از وجود مبارك رسول اكرم صلی الله عليه و آله نقل شده كه فرمودند: به شيطان ناسزا نگوييد بلكه از شرّ آن به خدا پناه ببريد.

تذكّر اين نكته لازم است كه ميان سبّ و لعن تفاوت زيادی وجود دارد سبّ به معنای ناسزا گفتن است كه در آموزه های دينی شديداً از آن نهی شده «2» در حالی كه لعن به معنای دور بودن از رحمت خدا است و نه تنها بزرگان دين بلكه انبيا و ائمّه از آن نهی نكرده اند، بلكه خود از لعن كنندگان آنان هستند كه نمونه بارز آن زيارت عاشورا است كه در آن صد مرتبه بر عاملان پيدايش واقعه غمبار كربلا لعن فرستاده می شود كه در واقع بسياری از زمينه سازان آن كسانی بودند كه پس از مرگ پيامبر در مسئله حكومت اسلامی و خلافت از پيامبر، انحراف ايجاد كرده و دين را با انواع بدعت ها آميختند و موجب انواع مفاسد و نظام و خون ريزی ها از آن زمان تاكنون شده اند.

در روايتی از نبی مكرّم اسلام صلی الله عليه و آله آمده:

______________________________
(1) كنز العمّال: 1/ 484، حديث 2120؛ ميزان الحكمه: 5/ 2354، حديث 8220.

(2) وسائل الشيعة: 12/ 297 باب 158؛ مستدرك الوسائل: 9/ 136، باب 138.