پرسشها و پاسخها، ص: 198

سؤال 7:

اگر پيامبران الهی معصوم بوده اند چرا در قرآن كريم به آنان نسبت گناه داده شده است و چرا پيامبران و امامان معصوم گاهی خود را گناهكار خوانده و از خدا طلب آمرزش كرده اند؟

بادقّت نظر در آيات قرآن كريم «1» و انضمام آن ها به يكديگر اين

______________________________
(1) «وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَاماً قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَتِي قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ» «ياد كنيد هنگامی كه ابراهيم را پروردگارش به اموری دشوار و سخت آزمايش كرد، پس او همه را به طور كامل به انجام رسانيد، پروردگارش به خاطر شايستگی ولياقت او فرمود: من تو را برای همه مردم پيشوا و امام قرار دادم. ابراهيم گفت: و از دودمانم نيز پيشوايانی برگزين. پروردگار فرمود: پيمان من كه امامت و پيشوايی است به ستمكاران نمی رسد» بقره (2) 124؛ «مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَی رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَی فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَی وَالْيَتَامَی وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ» «آنچه خدا از اموال و زمين های اهل آن آبادی ها به پيامبرش بازگرداند اختصاص به خدا و پيامبر و اهل بيت پيامبر و يتيمان و مستمندان و در راه ماندگان دارد، تا ميان ثرومندان شما دست به دست نگردد. و از اموال و احكام و معارف دينی آنچه را پيامبر به شما عطا كرد بگيريد و از آنچه شما را نهی كرد، باز ايستيد و از خدا پروا كنيد؛ زيرا خدا سخت كيفر است» حشر (59): 7؛ «مَن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَمَن تَوَلَّی فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً» «هر كه از پيامبر اطاعت كند، در حقيقت از خدا اطاعت كرده و هر كه روی برتابد حسابش با ماست. ما تو را بر آنان نگهبان اعمالشان كه به طور اجبار از فسق و فجور حفظشان كنی نفرستاديم» نساء (4): 80؛ «وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَی وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً» «و در خانه هايتان قرار و آرام گيريد، و در ميان نامحرمان و كوچه و بازار مانند زنان دوران جاهليت پيشين كه برای خودنمايی با زينت و آرايش و بدون پوشش در همه جا ظاهر می شدند ظاهر نشويد، و نماز را برپا داريد و زكات بدهيد، و خدا و پيامبرش را اطاعت كنيد، جز اين نيست كه همواره خدا می خواهد هرگونه پليدی را از شما اهل بيت كه به روايت شيعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام اند برطرف نمايد، و شما را چنان كه شايسته است از همه گناهان و معاصی پاك و پاكيزه گرداند» احزاب (33): 33: «أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَی اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَاأَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَی لِلْعَالَمِينَ» «آنان كه در آيات گذشته به عنوان پيامبران از ايشان ياد شد كسانی هستند كه خدا هدايتشان كرد، پس به هدايت آنان اقتدا كن، و به قوم خود بگو: در برابر رسالتم پاداشی از شما نمی خواهم، اين قرآن جز تذكّر و پندی برای جهانيان نيست» انعام (6): 90 و تفسير آيات فوق.