پرسشها و پاسخها، ص: 135
سؤال 10:
بدا يعنی چه؟
مفهوم لغوی بدا ظاهر شدن و آشكار شدن و آشكار گشتن چيزی است كه پيش از آن آشكار نبوده و علم يافتن به چيزی پس از جهل به آن است. منظور از بدا در مورد خداوند معنای لغوی آن نيست؛ زيرا مستلزم پيدا شدن علم به چيزی پس از جهل داشتن خدا به آن شی ء است. امّا در اصطلاح، تغيير و تبديل «قدر» را «بدا» گويند.
زمانی كه تمام مقدّمات يك پديده فراهم شد و علّت تامّه آن تحقّق يافت پيدايش آن پديده به مرحله قضا و حتميّت رسيده و تحقّق آن قطعی و مسلّم است؛ زيرا تخلّف معلول از علّت تامّه ممكن نيست اين امر را قضا گويند.
امّا قدر و تقدير به معنای تعيين ويژگی های خاصّ يك پديده و مشخّص نمودن مجرای وجود و تحقّق آن است.
برای مثال يك بوته گل را در نظر بگيريد ويژگی های اين پديده چيست؟ در چه شرايطی و از چه مجرايی تحقّق يافته است؟ آيا می توان در يك فضای بسته بدون نور و هوای كافی بوته گل پروردش داد؟
آيا...؟
بنابراين پيدايش يك بوته گل به شرايط ويژه ای بستگی دارد. از اين عوامل و شرايط و مشخّصات در اصطلاح به «قَدْر» تعبير می شود و بسيار واضح است كه تحقّق مقدّمات و شرايط يك پديده تا زمانی كه
