گفت این بیابان قتلگاه سرترین سرهاست
این منزل در خاک و خاکسترترین سرهاست
نام و نشان ها را به جایی دور اندازید
نام و نشان در شأن نام آورترین سرهاست
عاشق ترین ها را همین جا می توانی دید
این جا تماشاخانه ی محشرترین سرهاست
ترتیل خوانان بهترین ترتیل ها ...
من دستهایی دارم از جنسِ قلم که گاهی قلمِ شعری را در من قلم میکند، و دستم را قلم میکند، تا از خود ننویسم، تا خواستههای خود را قلمی نکنم.
من دستهایی دارم همچون دستهای یکی از سربازانِ گمنامِ حضرتِ عباس(ع)، که هر دو دستم را میدهم برای آب، حتی برای ...
باد میآید و تمامی پیکرم را در تلاطم خود گم میکند.هوا ملتهب و سوزان... گویی که زمان، مشت میکوبد این غم سنگین را بر تمامی وسعت هستی! زمین، چون صدفی پربها، لب فرو بسته تا مبادا که مرواریدهای به خون غلطانش، چشم کائنات را تا ابد گریان کند! کاروانی از ...
به پیشگاه حضرت علی اکبر«ع»
شبی به عرش گره زد خدا زمینش را سپرد دست زمین اسوه ی یقینش را سرود شعر سپیدی برای آمدنت به دست عشق رها کرد سرزمینش را گذاشت آینه ای روبروی پیغمبر کشید از دل وجان قد و قامتی محشر به جای خون به رگت آیه ...
سردار سربریده پرازخنجرآنجا نشسته است به تنهایی لبخند میزند ازغصه برآن جماعت رسوایی باغنچه ای که پریشان شد ازدستهای گناه آلودفریاد بیوه زنی برخاست ازسمت معبردانایی لختی درنگ می کند ازساحل بوی عطش که بگوش آمددستی که شوق پریدن داشت برآستانه ی ...
و یک رگ از خون من بیابان ها را آبیاری می کند این منم آزاده ی زمین آسمان حالا کفش هایت را از شانه ات بردار خاک از سایه ی شمشیر خالی شده ا ست من با آبروی آب بازی نکردم . مرا سنج بزن دمام در چراغ نفتی مادر بزرگ خون من هنوز روشن است ...
کبود حنجره ها بغض پير من بودندسراب ها همگي در مسير من بودندعطش عطش،دلم از خيمه گاه سر مي رفتوبچه ها عطش ناگزير من بودندخدا به خاطر پروانه ها مرا مي خواست که گريه هاشان بغض اخير من بودندبه نام نامي دريا به قلب آب زدم ......فرشته هاي پريشان در آستان ...
چه می شد که پروانه در دام آتش نباشد؟
پرِ بسته با هیمه ها در کشاکش نباشد
قرار است اگر قلب دنیا بسوزد ... بسوزد
ولی شعله اش این همه داغ و سرکش نباشد
قرار است مهمان بیاید برای خرابه
ولی سینه اش بی قرار و مشوش نباشد
سر بی تنی سر به صحرا گذارد ... ولی نه ...
روزی هزار بار که شکر خدا کنیمشاید که حق آمدنش را ادا کنیمشب های ماتم آمده باید که خویش راآماده تا برای دو ماه عزا کنیمامسال هم بدون تو سرزد هلال غمکی با رخ تو دیده به این ماه وا کنیمما عهد کرده ایم، به هر بزم روضه ایاول برای روز ظهورت دعا کنیمصاحب عزا ...
گیسوی خورشید میلغزید روی خیمههاخون و آتش میتراوید از سبوی خیمههاآب پشتِ تپهها میشست زخم دشت را از شرار تشنگی پر بود جوی خیمههاآسمان آرام در شطِ شقایق مینشستارغوان میریخت در جام وضوی خیمههاشهریار عشق در گرم بیابان خفته بوداسب با ...
اي روي دل افروزت آيينه زيبايي
وي عشق جهان سوزت سرمايه شيدايي
رخسار بديع تو، ديباچه نيکويي
اخلاق شريف تو، مجموعه زيبايي
اي مهر سپهر حُسن، اي ماه بني هاشم
کي ماه کند هرگز با روي توهمتايي
درسوگ تو مي گريم وز درد تومي نالم
داغ تو به دل دارم چون ...
ساقیا پیمانه را لبریز کن
آتش عشق و جنون را تیز کن
تا ز رب الناس گویم ناس را
گرچه نتوان وصف کرد عباس ر
روز عاشورا چو آن هنگامه دید
نعرهای از پردهی دل برکشید
کاین چو آشوبست و غوغا کردنست
دفع این رو به خصالان با منست
شیر حق از ...
از نويسندگان مذهبي و يا غير مذهبي اهل سنت هم که بگذريم ، چهره زنده ياد علامه اقبال لاهوري در ميان شاعران اهل سنت که به ستايش از امام حسين (ع) و نهضت عاشورا پرداخته ، بيشتر از همه مي درخشد و اين اثر بخشي بسيار شديد و عميق ،نهضت عاشورا را در تفکر نوي ...