مي نويسد : اميد انكه در حوزه علميه صحف ادعيه و اذكاري كه از ائمه اطهار صادر شده است و بيانگر مقامات و مدارج و معارج انسانند از متون كتب درسي قرار گيرند و در محضر كساني كه زبان فهم اهل دعا و سير سلوك اند و راه يافته و راهنمايند درس خوانده شود . در نظر اين كمترين اول مفتاح الفلاح شيخ بهايي و پس از ان عده الداعي ابن فهد حلي و بعد از ان قوت القلوب ابوطالب مكي و سپس اقبال سيدبن طاووس و درآخر انجيل اهل بيت و زبور ال محمد (صحيفه كامله سجاديه) در عداد كتب درسي در ايند كه نقش خوبي در احياي معارف اصيل اسلامي است .
البته فهم و تعليم و تعلم انها بدون معرفت به علوم ادبي و معارف نقلي و عقلي و عرفاني صورت پذير نيست . . . و شك نيست كه نيل بدان معارف نور الهي از بسيار مباحث رائج و دارج به مراتب مفيد تر است بلكه به قياس در نمي آيد آن كجا و اين كجا. [1]
گردآورنده: محسن دريابيگي
......................................................
[1] رساله نور علي نور ، انتشارات تشيع ، سال 71 ش
