دعاى حضرت علیه السلام در طلب رحمت بر پیغمبران و مصدقین ایشان

دعاى حضرت عليه السلام ‌در‌ طلب رحمت ‌بر‌ پيغمبران ‌و‌ مصدقين ايشان


•    بار الها ‌از‌ لطف خود ‌به‌ آمرزش ‌و‌ خشنودى ياد فرماى پيروان پيغمبران ‌و‌ مصدقين ايشان ‌به‌ غيب ‌از‌ اهل زمين ‌را‌ ‌در‌ ‌آن‌ هنگام ‌كه‌ معاندين پيغمبران ‌به‌ تكذيبشان برخاستند ‌و‌ هنگامى ‌كه‌ (مومنين) ‌به‌ سبب حقايق ايمان ‌در‌ اشتياق ايشان ‌به‌ ‌سر‌ ‌مى‌ بردند.

•    در ‌هر‌ روزگار ‌و‌ زمانى ‌كه‌ ‌در‌ ‌آن‌ پيغمبرى فرستاده ‌اى‌ ‌و‌ براى ‌آن‌ زمان راهنمائى بپا داشته اى، ‌از‌ زمان آدم ‌تا‌ محمد (صلى الله عليه ‌و‌ آله) ‌از‌ پيشوايان هدايت ‌و‌ قائدين اهل تقوى (على جميعهم السلام)

•    بار الها ‌آن‌ طبقه ‌ى‌ ‌از‌ اصحاب محمد (ص) ‌كه‌ شرط مصاحبت ‌آن‌ حضرت ‌را‌ ‌به‌ خوبى رعايت كردند ‌و‌ ‌در‌ ياريش پايدارى ‌و‌ سعى جميل نمودند ‌و‌ ‌با‌ ‌او‌ معاونت كردند ‌و‌ ‌به‌ تصديق رسالتش شتافتند ‌و‌ ‌به‌ پذيرفتن دعوتش سبقت گرفتند. ‌و‌ چون حجت رسالتهاى خود ‌را‌ ‌به‌ گوش ايشان رسانيد دعوتش ‌را‌ پذيرفتند

•    و ‌در‌ راه اظهار كلمه ‌و‌ نشر دعوتش ‌از‌ همسران ‌و‌ فرزندان مفارقت گزيدند. ‌و‌ براى تثبيت نبوتش ‌با‌ پدران ‌و‌ پسران خود كارزار كردند ‌و‌ ‌به‌ بركت ‌او‌ پيروزى يافتند،

•    در حالى ‌كه‌ محبت ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ جان ‌دل‌ ‌مى‌ پروردند ‌و‌ ‌در‌ دوستيش اميد تجارتى ايمن ‌از‌ زيان ‌و‌ كساد ‌مى‌ داشتند

•    و چون ‌به‌ عروه ‌ى‌ دين ‌آن‌ حضرت چنگ ‌در‌ زدند قبائلشان ‌از‌ ايشان دورى كردند ‌و‌ چون ‌در‌ سايه ‌ى‌ قرب ‌او‌ مسكن گزيدند خويشان ‌از‌ ايشان بيگانه گشتند.

•    پس بار خدايا گذشتى ‌را‌ ‌كه‌ براى ‌تو‌ ‌و‌ ‌در‌ راه ‌تو‌ انجام دادند ‌از‌ نظر دور مدار (و ‌به‌ سبب ‌آن‌ فداكاريها) ‌و‌ ‌در‌ برابر آنكه خلق ‌را‌ ‌بر‌ ‌تو‌ گرد آوردند ‌و‌ ‌با‌ پيغمبرت ‌از‌ جمله ‌ى‌ داعيان ‌به‌ سوى ‌تو‌ بودند، ايشان ‌را‌ ‌از‌ خشنودى خود خشنود ساز

•    و سعى ايشان ‌را‌ ‌در‌ برابر آنكه ‌در‌ راه ‌تو‌ ‌از‌ شهر ‌و‌ ديار قوم خود هجرت كردند ‌و‌ خويش ‌را‌ ‌از‌ فراخى زندگى ‌به‌ سختى ‌و‌ تنگى ‌در‌ افكندند، مشكور دار ‌و‌ (همچنين) آنان ‌را‌ ‌كه‌ براى اعزاز دينت ستمزدگانشان ‌را‌ فراوان ساختى (خشنود فرماى)

•    بار الها بهترين پاداش خود ‌را‌ ‌به‌ پيروان اصحاب ‌در‌ ايمان ‌و‌ عمل صالح برسان آنان ‌كه‌ ‌مى‌ گويند: پروردگارا ‌ما‌ ‌و‌ ‌آن‌ برادرانمان ‌را‌ ‌كه‌ ‌به‌ ايمان ‌بر‌ ‌ما‌ سبقت گرفته اند، بيامرز.

•    همان پيروانى ‌كه‌ آهنگ طريقه ‌ى‌ صحابه كردند ‌و‌ وجهه ‌ى‌ ايشان ‌را‌ طلب نمودند ‌و‌ ‌به‌ روش ايشان سلوك كردند

•    در حالى ‌كه‌ هيچ شبهه ‌ى‌ آنان ‌را‌ ‌از‌ عقيده ‌ى‌ خود برنگرداند ‌و‌ ‌در‌ پيروى آثار ‌و‌ اقتداء ‌به‌ علامات هدايت صحابه هيچ شكى خاطر ايشان ‌را‌ پريشان نساخت  

•    معاونين ‌و‌ مساعدين صحابه اند ‌و‌ ‌در‌ دين پيرو ايشان ‌و‌ ‌در‌ اخلاق پوياى راه آنانند ‌با‌ صحابه اتفاق ‌مى‌ ورزند ‌و‌ ‌در‌ اخبار ‌و‌ احكامى ‌كه‌ ‌از‌ پيغمبر ابلاغ ‌مى‌ كنند متهمشان نمى دارند

•    بار الها، ‌از‌ امروز ‌تا‌ روز جزاء ‌بر‌ تابعين صحابه ‌و‌ ‌بر‌ همسران ‌و‌ اولادشان ‌و‌ ‌بر‌ ‌هر‌ كدامشان ‌كه‌ ‌تو‌ ‌را‌ اطاعت كرده اند رحمت فرست،

•    چنان رحمتى ‌كه‌ ‌به‌ وسيله ‌ى‌ ‌آن‌ ايشان ‌را‌ ‌از‌ نافرمانى خود نگاهدارى ‌و‌ ‌در‌ باغهاى بهشت ‌در‌ وسعت ‌و‌ رفاه قرار دهى ‌و‌ ‌به‌ سبب ‌آن‌ آنان ‌را‌ ‌از‌ مكر شيطان بازدارى ‌و‌ ‌در‌ ‌هر‌ كار خير ‌كه‌ ‌از‌ ‌تو‌ مدد خواهند ايشان ‌را‌ اعانت كنى ‌و‌ ‌از‌ حوادث ‌شب‌ ‌و‌ روز مگر پيشامدى ‌كه‌ مژده ‌ى‌ خير دهد نگاه دارى.

•    چنان رحمتى ‌كه‌ ‌به‌ سبب ‌آن‌ ايشان ‌را‌ ‌بر‌ عقيده ‌ى‌ حسن رجاء ‌به‌ ‌تو‌ ‌و‌ ‌بر‌ طمع ‌در‌ آنچه نزد توست ‌و‌ ‌بر‌ متهم نساختن ‌تو‌ (به ‌بى‌ عدالتى) ‌در‌ آنچه ‌در‌ دست بندگانست برانگيزى،

•    تا ايشان ‌را‌ ‌به‌ رغبت ‌به‌ سوى خود ‌و‌ ترس ‌از‌ خود بازگردانى ‌و‌ ‌در‌ توسعه ‌ى‌ زندگى دنيا ‌بى‌ رغبت كنى، ‌و‌ عمل براى آخرت ‌و‌ ساختن توشه ‌ى‌ مراحل بعد ‌از‌ مرگ ‌را‌ ‌در‌ نظرشان خوشايند سازى  

•    و ‌هر‌ اندوه ‌را‌ ‌كه‌ روز برآمدن جانها ‌از‌ بدنهاشان ‌رخ‌ دهد ‌بر‌ ايشان آسان نمائى  

•    و ‌از‌ خطرهائى ‌كه‌ امتحان ‌آن‌ ‌را‌ بوجود ‌مى‌ آورد ‌و‌ ‌از‌ شدت آتش ‌و‌ درازناى خلود ‌در‌ ‌آن‌ عافيت بخشى  

•    و ‌به‌ سرمنزل امن ‌از‌ آسايشگاه پرهيزگاران منتقل سازى