نيايش هنگام صبح و شام
― سپاس خداى را كه شب و روز را به نيروى خود بيافريد،
― و ميان آن دو به قدرت خود امتياز برقرار كرد،
― و براى هر يك از آن دو حدى محدود و مدتى مدود قرار داد.
― خدايى كه بنابر سنت مقدر خود براى بندگان در تامين وسايل تغذيه و پرورش ايشان هر يك از شب و روز را جايگزين آن ديگر مى سازد و هر يك از آن دو را بدون ديگرى مى برد و برمى آورد، و مى افزايد و مى كاهد. براى تامين روزى بندگان و نشو و نماى ايشان شب و روز را جايگزين يكديگر مى سازد.
― پس شب را براى ايشان بيافريده تا در آن از حركت خسته كننده و فعاليتهاى آزار دهنده بياسايند، و آن را جامه اى ساخته كه از بهر آسودن و غنودنش بپوشند، تا موجب رفع خستگى و تجديد نيرو و نشاطشان باشد، و به آن وسيله به كام دل خود برسند،
― و روز را براى ايشان بينايى بخش و روشنگر بيافريده تا در پرتو آن به تحصيل فضل و احسانش بكوشند، و اسباب دست يافتن به روزيش را فراهم سازند، و در طلب آنچه رسيدن به نعمت عاجل دنياشان و درك سعادت آخرتشان در گرو آن است در عرصه ى زمين خدا روان گردند.
― او به همه ى اين تدبيرها كار ايشان را بسامان مى آورد، و اعمالشان را مى آزمايد، و چگونگى احوال ايشان را در اوقات طاعتش و در منازل واجباتش و مواد احكامش همى نكرد، تا آنان را كه بد كرده اند به كيفر عمل خود برساند، و آنان را كه كار نيك كرده اند پاداش نيك دهد.
― خدايا پس سپاس تو را بر آنكه پرده ى تاريكى شب را به نور صبح شكافتى، و ما را از روشنى روز بهره مند ساختى، و به منافع روزيها بينا فرمودى، و از پيشامدهاى آفات نگاهداشتى.
― صبح كرديم و همه ى اشياء يكسره صبح كردند در حالى كه همگى ملك توايم. از آسمان گرفته تا زمينش، و هر چه در هر يك از آن دو پراكنده ى ساخته اى ساكن و جنبنده اش، ثابت و سيارش، و آنچه در هوا برآمده، و آنچه در زير خاك پنهان شده.
― صبح كرديم در قبضه ى قدرت تو، در حالى كه پادشاهى و سلطه ات ما را فرامى گيرد، و مشيتت ما را به هم مى پيوندد، و به فرمان تو در كارها تصرف مى نماييم، و در محيط تدبير تو در انقلاب و تحوليم.
― از امور جز آنچه تو بخشيده اى در اختيار ما نيست.
― و اين، روزى نوين و تازه است و او بر ما گواهى آماده است، اگر نيكى كنيم ما را با سپاس بدرود مى كند، و اگر بدى كنيم از ما به نكوهش جدا مى شود.
― خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و حسن مصاحبت اين روز را روزى ما ساز، و از سوء مفارقتش به سبب ارتكاب نافرمانى يا اكتساب گناه كوچك يا بزرگى نگاه دار،
― و بهره ى ما را از نيكيها در آن سرشار كن، و ما را در اين روز از بديها بپپراى، و از آغاز تا انجام آن را براى ما از ستايش و سپاس و مزد و اندوخته و فضل و احسان پرساز.
― خدايا زحمت ما را به سبب خودداريمان از گناه بر فرشتگان كرام الكاتبين كم و آسان ساز، و نامه ها اعمالمان را از حسناتمان پر كن، و ما را نز آن فرشتگان به كردارهاى بدمان رسوا مساز.
― خدايا در هر ساعت از ساعات روز بهره اى از اعمال بندگانت و نصيبى از شكرت و گواه صدقى از فرشتگانت را براى ما مقرر دار.
― خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و ما را از پيش رو و پشت سر و از جهات راست و چپمان، و از همه ى جوانبمان نگاه دار، نگاهداشتنى كه از نافرمانى تو بازدارنده، و به پيرويت راهنما، و در راه محبتت بكار برده شده باشد.
― خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و ما را در اين روزمان اين شبمان و در همه ى روزهامان: براى كار بستن خير، و دورى از شر، و شكر نعمتها، و پيروى سنتها، و اجتناب از بدعتها و امر به معروف، و نهى از منكر، و طرفدارى اسلام، و نكوهش باطل، و خوار ساختن آن، و يارى حق و گرامى داشتن آن، و ارشاد گمراه، و معاونت ناتوان، و فريادرسى مظلوم موفق دار.
― خداوندا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و اين روز را مباركترين روزى قرار ده كه دريافته ايم، و كاملترين رفيقى كه با او همراه شده ايم، و بهترين وقتى كه در آن به سر برده ايم.
― و ما را از خشنودترين كسانى از جمله ى خلق خود قرار ده، كه شب و روز برايشان گذشته است: شاكرترين ايشان در برابر نعمتهايى كه به او ارزانى داشته اى، و پايدارترين ايشان به شريعتهايت كه پديد آورده اى، و خوددارترين ايشان از نواهئى كه از آن برحذر ساخته اى.
― خدايا همانا كه من تو را گواه مى گيرم، و تو از گواه ديگر بى نياز كننده اى. و آسمان تو و زمين تو و آن فرشتگانت را كه در آن دو مسكن داده اى، و ساير آفريدگانت را در اين روز خود، و اين ساعت خود، و اين شب خود، و اين مكان خود گواه مى گيريم كه من شهادت مى دهم كه تو به حقيقت آن خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، كه به پادارنده ى انصاف و عادل در حكم و مهربان به بندگان، و مالك ملك و رحيم به خلقى.
― و شهادت مى دهم كه محمد بنده ى تو و فرستاده ى تو و برگزيده ى تو از خلق تو است. بار رسالت خود را به دوش او نهادى، پس آن را ابلاغ كرد. و او را به پند دادن امتش فرمان دادى پس ايشان را پند داد.
― خدايا پس بر محمد و آلش رحمت فرست، بيش از آنچه بر كسى از خلق خود رحمت فرستاده اى، و از جانب ما كاملترين و بهترين پاداشى را كه به كسى كه بندگانت يا يكى از پيغمبرانت از جانب امتش داده اى به او پاداش ده.
― زيرا كه تويى بسيار بخشنده ى نعمت بزرگ و آمرزنده ى گناه سترگ. و تو از هر مهربانى مهربانترى. پس رحمت فرست بر محمد و آل او كه پاكيزگان و پاكان و نيكوكاران و سرآمد گزيدگانند.