دارالعرفان/ محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی گفت: نشانه‌های رحمت پروردگار قابل شمردن نیست، نسبت به نشانه‌هایی که در اختیار ما قرار داده، بیدار باشید، مراقب باشید که روی بستر رحمت الله چه می‌کنید، چه حرفی می‌زنید، چه را نگاه می‌کنید، چه می‌خورید و با مردم و فرزند و همسر چه رفتاری دارید.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در مسجد امیر(ع)، به نشانه ها و آیات خداوند در قرآن اشاره و اظهار کرد: در سوره مبارکه نحل در دو فراز بسیار قابل توجه از زنبور عسل و توانایی او برای گرفتن پیام خدا سخن می‌گوید: «وَ أَوْحى رَبُّكَ إِلَى النَّحْل» (نحل، 68). این گیرندگی قوی زنبور است که می‌تواند در کندو از اعماق ملکوت عالم پیام دریافت کند. براساس توضیحاتی که داده شده معادل روزی چهارده فرسخ پرواز می‌کند و از گل‌ها و میوه‌ها تغذیه می‌کند و بعد ازمدتی در کارخانه وجودش تولید عسل می‌کند. دریافت وحی زنبور که معادل چهارده فرسخ پرواز، نشستن روی ثمرات، تغذیه کردن، برگشتن و گم نکردن لانه، همه نشانه «رحمت» پروردگار است.
رحمت پروردگار قابل لمس نیست بلکه کیفیت است
وی ادامه داد: رحمت قابل لمس، قابل دیدن، قابل کشیدن و عنصر نیست بلکه کیفیت است یعنی یک واقعیت معنوی است اما آثار رحمت قابل مشاهده است. زنبور و همه فعالیت‌های او از نشانه‌های رحمت پروردگار است. قرآن می‌فرماید: عسلی که زنبور تولید می‌کند «شِفاءٌ لِلنَّاس» برای کل انسان‌ها جنبه درمان‌کنندگی دارد یعنی زنبور مخصوص مردم مؤمن آفریده نشده برای کل بشریت است و برای همگان خاصیت درمان‌کننده دارد.
محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی در پاسخ به اینکه حال که مردم از عسل بهره‌مند شدند و برای مغزشان، قلبشان، خونشان، اعصابشان، بدنشان نیرو گرفتند، خداوند متعال راه هزینه کردن این نیرو را هم بیان کرده یا فقط خوردن است؟ گفت: خداوند می‌فرماید: «لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُون» آدم عاقل به فکرش می‌رسد که عسل فقط برای خوردن انسان نیست، این خوردن باید به عبادت حق، خدمت خلق، محبت‌ورزی و تعاون انتقال پیدا کند؛ وقتی انتقال پیدا کرد خداوند متعال به ثمره این انتقال مهر دوام می‌زند.
ایشان در ادامه گفت: وقتی مهر دوام خداوند متعال را دریافت کردید، عبادتی که انجام دادید، خدمت به خلقی که داشتید، مهرورزی، محبت و احسانی که داشتید، دیگر برایتان دائمی است و دائمی بودنش هم در «جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهار» (بقره، 25) نمایان می‌شود. وقتی مردم بهشتی وارد بهشت می‌شوند، در بهشت تمام نعمت‌های بهشت را می‌بینند و پروردگار می‌فرماید: «كُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقا» هر بار، هر گاه، هر وقت، از این محصولات ابدی بهشت رزقی به آنها عطا می‌شود نگاهشان که به آن رزق می‌افتد می‌گویند: «هذَا الَّذِي رُزِقْنا مِنْ قَبْل» این نعمت، این میوه و این ثمرات، قبلاً به ما عطا شده بود «وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِها».
استاد انصاریان نعمت‌های بهشتی را متفاوت از نعمات دنیا دانست و تصریح کرد: نعمت‌های دنیا میوه و غذا و... است، اما نعمت‌های بهشت در دنیا به صورت عبادت، فرمان‌ها، خواسته‌ها، اخلاق، رفتار پسندیده، قوانینش به ما عطا شد و خداوند به ما توفیق داد که به آنها عمل کردیم، هر زمان که به بهشت بیاییم می‌بینیم همان‌ها تجلی و ظهور کرده است.
بدترین نوع ظلم و آزار رساندن به خود و دیگران
او به بدترین نوع آزار رساندن انسان به خود و دیگران در این دنیا اشاره و خاطرنشان کرد: اینکه انسان بدن خود را برای سوختن ابدی در جهنم آماده کند، بدترین نوع ظلم و آزار رساندن به خود است، شخصی که به خود آزار می‌دهد و خودآزار است از آزار دادن به دیگران هم رویگردان نیست. شخصی را هم که آزار می‌دهد آن هم از خودش است، خدا می‌گوید همه از خودتان هستند فکر می‌کنید دیگری را آزار می‌دهید، او را آزار می‌دهید «وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها» (فصلت، 46). پیغمبر(ص) نیز می‌فرماید: شما نهایتاً از یک پدر و مادر هستید از دو تا نیستید، همه برگشتتان به یک مرد و به یک زن است پس نسبت به هم غریبه، بیگانه و ناآشنا نیستید، «يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً كَثِيراً وَ نِساء» (نسا، 1) من شما را از یک حقیقت که مخلوطی از نطفه یک مرد و زن اولیه بوده آفریدم فکر می‌کنید به دیگران ظلم می‌کنید در صورتی که به خود ظلم می‌کنید.
محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی به تفاوت رحمت واسعه و رحمت خاص اشاره کرد و افزود: اگر خوردن تنها به خوردن خاتمه پیدا کند و انتقال پیدا نکند در حقیقت من با خوردن تنها جلوی تجلی رحمت الله را هم در دنیا و هم در آخرت خودم گرفتم، یعنی رحمت آمد سراغ من و من دهان کجی کرده و به رحمت الهی گفتم به اندازه بدنم می‌خواهم، برای کاری دیگر تو را نمی‌خواهم، من به اندازه لذتم و شهوترانی‌ام تو را می‌خواهم. شخصی که این حال را دارد معلوم می‌شود انسان نفهم و موجود بریده از عقلی است.
استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: تفاوت میان ما و حیوانات این است که انسان‌ها می‌خورند و خوردنشان محدود در بدنشان می‌ماند و بعد هم از بین می‌رود بنابراین بسیاری از انسان‌ها چون حیوانات هستند «أُولئِكَ كَالْأَنْعام» (اعراف، 179) «يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعام» (محمد، 12) این آیه باید به‌وسیله مفسرین زیبا تفسیر شود، آنهایی که لذت‌بری و خوردنشان مانند حیوانات است یعنی خوردن را برای خوردن می‌خواهند و خوردن در آنها محدود می‌ماند و هیچ انتقالی پیدا نمی‌کند، «وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُم» آتش دوزخ جایگاه آنهاست.
تمام وجود امیرالمؤمنین علی(ع) حق است
استاد انصاریان در بخش دیگری از سخنان خود نظاره به زمین از چشم امیرالمؤمنین علی(ع) را مورد تأکید قرار داد و گفت: از چشم امیرالمؤمنین(ع) زمین را تماشا کنید، چه کرده این انسان، تمام حقایق هستی و حقایق ملکوتی در برابرش عین خورشید وسط روز روشن بود. کل وجود امیرالمؤمنین(ع) حق است که نهج البلاغه را دارد، آن هم بخشی از فرمایشات و نامه‌ها و کلمات قصارش است. یک دانشمند سنی می‌گوید: شگفت‌زده هستم که هفتصد سال مبلّغ فرستادند، مدرسه ساختند، پول خرج کردند، کتاب نوشتند که ارزش‌های تو را به کل این عالم فراموش دهند این برای دشمنانتان، و اما دوستان و عاشقانت، چند سالی بعد از مرگ پیغمبر جرأت نداشتند اسمت را ببرند یا یک کلمه و یک خط فضائلت را بنویسند، دشمنانت هفت قرن برای پنهان کردن و نابود کردن و به فراموشی دادنت جان کندند، دوستانت هم از ترس اسمت را نبردند، اما در جهان امروز متجلی‌ترین انسان در مغز و در علم و در نهج البلاغه و در رفتار و کردار تو هستی، هیچ جای کره زمین نیست که علی(ع) را نشناسند، این شگفتی وجودت است.
خداوند به زمین نظر ویژه‌ای دارد
محقق و پژوهشگر نهج البلاغه به نگاه امیرالمؤمنین(ع) به کره زمین اشاره و تصریح کرد: امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: «مهبط وحی الله» زمین محل فرود آمدن وحی خدا بر صد و بیست و چهار هزار پیغمبر هست و همین ارزش زمین است. خداوند به زمین نظر ویژه دارد، در صورتی که کفار، شما اینجا را برای خودتان تبدیل به طویله کردید و علف‌خور و هار و دندان‌تیز و شاخ‌زن شدید، اما انبیاء و ائمه و اولیاء و مردم مؤمن مملکت ما و مردم مؤمن واقعی مملکت‌های دیگر زمین را برای خودشان تبدیل به دری برای ورود به رحمت پروردگار عالم کردند. «مهبط وحی الله و مصلی ملائکة الله» زمین جایی است که فرشتگان می‌آیند در این خاک نماز می‌خوانند و برمی‌گردند.
زمین محل تجارت عاشقان خداست
استاد انصاریان در پایان گفت: «مصلی ملائکة الله و ماتجر اولیاء الله» زمین محل تجارت عاشقان خداست که با عمر و بدنشان تجارت عبادتی، خدمتی و محبتی دارند. «وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْض» زمینی که برای شما آفریدم نشانه رحمت الله است بنابراین مراقب باشید که روی بستر رحمت الله چه می‌کنید، چه حرفی می‌زنید، چه را نگاه می‌کنید، چه می‌خورید و با مردم و فرزند و همسر چه رفتاری دارید.
انتهای پیام /
متن و صوت کامل سخنرانی را اینجا ببینید.
منبع : پایگاه عرفان
