مهرورزى مثبت از چنان ارزشى برخوردار است كه ابراهيم مهربان از خداى مهربان براى ذريه و نسلش در قلوب مؤمنان درخواست مهربانى و مهرورزى مى‌كنند:
[رَبَّنا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِيُقِيمُوا الصَّلاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ].
پروردگارا! من برخى از فرزندانم را در درّه‌اى بى‌كشت و زرع نزد خانه حرمت يافته‌ات سكونت دادم؛ پروردگارا! براى اين كه نماز را بر پا دارند؛ پس دل‌هاى گروهى از مردم را به سوى آنان علاقمند و متمايل كن، و آنان را از انواع محصولات و ميوه‌ها روزى بخش، باشد كه سپاس گزارى كنند
بايد به اين نكته مهم توجه داشت كه ذريه ابراهيم عليه السلام فقط اسماعيل و اسحاق و فرزندشان در زمان خودشان نمى‌شود بلكه كلمه ذريه، شامل نسل مؤمن ابراهيم عليه السلام و به ويژه امامان معصوم و اهل بيت پيامبر عليهم السلام كه همه از ذريه ابراهيم‌اند، مى‌شود.
چنان كه در روايات زيادى به اين معنا اشاره شده است، از جمله در روايتى از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل شده كه فرموده:
«نَحْنُ آلُ إبْراهِيْمَ».
ما دودمان ابراهيم هستيم.
علامه مجلسى روايات متواتره‌اى از طريق شيعه و اهل سنت در كتاب با عظمت «بحار الأنوار» نقل مى‌كند كه دوستى نسبت به اهل بيت عليهم السلام و عشق ورزى به آنان و يارى نمودن ايشان و اعتقاد به امامتشان واجب است.
آن مرد بزرگ روايات مستفيضه‌اى را نقل مى‌كند كه مقصود از ذريّه در دعاى ابراهيم كه براى آنان در قلوب مؤمنان درخواست محبّت مى‌كند نيز اهل بيت و امامان معصوم عليهم السلام هستند.
آنان كه خواهان سعادت و خوشبختى در دنيا و آخرت‌اند لازمه تأمين اين سعادت شناخت اهل بيت و امامان معصوم عليهم السلام است كه نتيجه قهرى آن مهرورزى و عشق و محبّت به آنان است.
منبع:فرهنگ مهرورزى
منبع : پایگاه عرفان
