موضوع پوشيدن جامه سياه كه با فرارسيدن ايام محرم الحرام حال و هواي خاصي به خود مي گيرد، از گذشته تا به امروز مطرح بوده و هميشه با دو ديدگاه با آن برخورد شده است.
ديدگاه اول، نظر كساني است كه با عشق و علاقه وصف ناپذيري در ايام محرم سوگواري اهل بيت(ع) خصوصا در دو ماه محرم و صفر، لباس سياه به تن كرده و بيرق هاي مشكي بر سر در منازل خود نصب مي كنند و معتقدند كه اين لباس اظهار حزن و همدردي با عترت پاك پيامبر اكرم(ص) است .ديدگاه دوم، نظر كساني است كه مي گويند پوشيدن لباس سياه، مفهوم چنداني ندارد و بي خاصيت است و به نوعي تحت تاثير القائات و تفكرات روشنفكرمآبانه قرار گرفته و با ژست هاي به اصطلاح علمي و تجددگرايانه به ديدگاه اول حمله مي كنند و آنان را به دور از قافله تمدن معرفي مي كنند. متاسفانه عده اي نيز به خاطر عدم آگاهي از حقيقت امر، دچار تحير شده و در بلاتكليفي اند كه واقعيت كدام است؟
الف) از نظر فقهي، آنچه از روايات استفاده مي شود، مكروه بودن پوشيدن لباس سياه در نماز و غيرنماز است و از حد كراهت تجاوز ننموده است. نكته اي كه قابل توجه مي باشد اينكه عده اي از فقها قائلند كه پوشيدن لباس سياه در عزاداري امام حسين(ع) از اين حكم كراهت مستثني است و پوشيدن آن در عزاداري امام حسين(ع) كراهت ندارد، علت كراهت را اين گونه بيان كرده اند كه پوشيدن لباس سياه در ايام وفات ائمه(ع)خصوصا در ايام محرم و صفر، در حقيقت اظهار مودت و محبت به ساحت مقدس اهل بيت(ع) است. شيعيان و محبان آن بزرگواران با به تن كردن جامه سياه، حزن و اندوه خود را ابراز كرده و به سفارش ائمه (ع) كه فرموده اند: شيعيان در حزن ما محزونند، عمل مي كنند.
بعلاوه اين سياه پوشي، خاصيت سازنده ديگر ي به نام احياي امر اهل بيت(ع) دارد كه مطلوب و محبوب آن ذوات مقدس است كه فرمودند: «رحم الله من احيا امرنا» يعني مشمول رحمت حق باد، كسي كه امر ما را احيا كند.
بدون ترديد وقتي پير و جوان، بزرگ و خردسال، در اين ايام لباس سياه مي پوشند، يادآور حزن و مصيبت جانكاهي است كه به وجود مقدس حضرت سيدالشهدا(ع)، رسيده است و حقيقت اين است كه بقاي اسلام مرهون دو ماه محرم و صفر است.
ب) از نظر تاريخ، چنانكه مورخين نوشته اند، بعد از واقعه جانسوز عاشورا، زنان خاندان پاك رسول الله(ص) اولين كساني بودند كه تا يك سال لباس سياه به تن داشتند و چنان مشغول عزاداري بودند كه امام سجاد(ع) براي آنها غذا فراهم مي ساختند. در طول تاريخ نيز پوشيدن لباس سياه در عزاداري اهل بيت(ع) به صورت يك سنت ارزشمندي در بين شيعيان و محبان رايج بوده است.
بعضي از فقهاي بزرگ مقيد بودند در ايام سوگواري امام حسين(ع) جامه سياه مي پوشيدند و به آن تبرك مي جستند و با جديت از آن نگهداري و مراقبت مي كردند و وصيت مي نمودند بعد از رحلتشان به عنوان تبرك باآنها دفن شود.
بنابر اين پوشيدن لباس سياه در ايام سوگواري ائمه(ع) خصوصا در دو ماه محرم و صفر نه تنها كراهت ندارد بلكه از آن جهت كه اظهار همدردي با آن ذوات مقدس و احياي امر ايشان مي باشد، داراي فضيلتي بس بزرگ است. «ولقد عظمت المصيبه بك علينا و علي جميع اهل الاسلام»
منبع : ویژه نامه محرم