در پى توصيف امام سجاد عليه السلام از بى‌نهايت بودن حكومت الهى؛ حضرت على عليه السلام هم قدرت حق را چنين مى‌ستايد:
وَ اشْهَدُ انْ لاالهَ الَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَريكَ لَهُ. الْاوَّلُ لاشَئَ قَبْلَهُ وَ الْاخِرُ لاغايَةَ لَهُ. لاتَقَعُ الأَوْهامُ لَهُ عَلى صِفَةٍ وَ لاتُعْقَدُ الْقُلُوبُ مِنْهُ عَلى كَيْفيَّةٍ، وَ لاتَنالُهُ التَّجْزِئَةُ وَ التَّبْعيضُ وَ لاتُحيطُ بِهِ الْابْصارُ وَ الْقُلُوبُ.
شهادت مى‌دهم معبودى جز اللّه نيست، يگانه‌اى است بى‌شريك. اولى است كه چيزى پيش از او نبوده، و آخرى است كه او را انتهايى نيست. انديشه‌ها به هيچ يك از صفاتش نرسند، دل‌ها او را به كيفيتى تعيين وتحديد ننمايند، تجزيه و تبعيض در حريمش راه ندارد، و ديده‌ها و دل‌ها به او احاطه پيدا نكند.
منبع: تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج4
منبع : پایگاه عرفان
