اميرالمؤمنين عليه السلام به تمام امت به طور قاطع و اكيد نسبت به قرآن مجيد اين چنين سفارش مى‌كند:
تَعَلَّمُوا كِتابَ اللّهِ تَبَارَكَ وَتَعالى فَانَّهُ احْسَنُ الْحَديثِ وَابْلَغُ الْمَوْعِظَةِ وَتَفَقَّهُوا فِيهِ فَانَّهُ رَبيعُ الْقُلُوبِ وَاسْتَشْفُوا بِنُورِهِ فَانَّهُ شِفاءٌ لِما فِى الصُّدورِ وَاحْسِنُوا تِلاوَتَهُ فَانَّهُ احْسَنُ الْقَصَصِ .
بر شما لازم است قرآن مجيد را بياموزيد و كتاب خداى تبارك و تعالى را فرا گيريد كه آن نيكوترين گفتار و روشن‌ترين و بليغ‌ترين موعظه است.
و قرآن را دقيقاً بفهميد كه بهار دل‌هاست و از حقيقت و معنويت و مفهوم قرآن طلب شفا كنيد كه علاج كننده تمام دردهاى سينه‌هاست و نيكو آن را تلاوت كنيد كه بهترين داستان‌هاست.
و در «نهج البلاغة» مى‌فرمايد:
اعْلَمُوا انَّ هَذَا الْقُرْآنَ هُوَ النّاصِحُ الَّذى لايَغُشُّ وَالْهادِى الَّذى لايُضِلُّ وَالْمُحَدِّثُ الَّذى لايَكْذِبُ وَما جالَسَ هذَا الْقُرْآنَ احَدٌ الّا قامَ عَنْهُ بِزيادَةٍ اوْ نُقْصانٍ، زِيادَةٍ فى هُدى اوْ نُقْصانٍ مِنْ عَمى.
بدانيد كه قرآن نصيحت كننده بى‌غش و هدايت‌كننده بى‌گمراهى و گوينده بى‌دروغ است، كسى با قرآن نمى‌نشيند مگر اين كه به هدايتش اضافه و از كورى و تاريكيش كم مى‌شود.
منبع : پایگاه عرفان
