اى ولىّ خدا به درستى كه بين من و خداى عزّ و جلّ گناهانى است كه آنها را جز رضايت شما پاك نمى‌كند،پس به حقّ خدايى كه شما را امين بر راز خود قرار داد،و زير نظر گرفتن،زندگى بندگانش را از شما خواست،و طاعت خود را به طاعت شما مقرون نمود،هرآينه بخشش گناهانم را از خدا بخواهيد و شفيعان من شويد،كه من فرمانبردار شمايم،كسى‌كه شما را اطاعت كرد،خدا را اطاعت نموده،و هر كه از شما نافرمانى نمود،خدا را نافرمانى كرده است،و هركه شما را دوست داشت،خدا را دوست داشته،و هر كه شما را دشمن داشت خدا را دشمن داشته است.خدايا اگر من شفيعانى را به درگاه تو نزديك‌تر از محمّد و اهل بيتش،آن خوبان و پيشوايان و نيكان مى‌يافتم،آنها را شفيعان خود قرار مى‌دادم پس به حقشّان كه براى آنان بر خود واجب كرده‌اى،مرا در گروه عارفان به آنها و آشناى به حقّشان،و در شمار رحم‌شدگان به شفاعت آن بزرگواران وارد كن،به درستى كه تو مهربان‌ترين مهربانانى،و درود خدا بر محمّد و خاندان پاكش و سلام خدا،سلامى بسيار،بر آنان باد،و خدا ما را بس است،و نيكو كارگشايى است.
منبع : پایگاه عرفان
