اگر كسى بخواهد ماشينى اختراع كند كه همه مزهها را با همه خصوصياتى كه از نظر گرمى و سردى و زبرى و نرمى و مقدار تندى يا شورى و ... تشخيص دهد، مسلماً حجم دستگاهش قابل توجه خواهد بود و نياز به چندين و چند رايانه خواهد داشت و بعد هم معلوم نيست مزهها را همانطور تشخيص دهد كه انسان تشخيص مىدهد. اما من مخترع عالىمقامى را مىشناسم كه چنين ماشينى را آن قدر سبك ساخته كه سنگينى آن اصلًا حس نمىشود. مساحت اين ماشين و فضايى كه اشغال كرده از چند ميلىمتر مربع تجاوز نمىكند و روى زبان انسان قرار دارد. پوست نازك روى زبان همان سيستم تشخيص مزهها در بدن است. از اين رو، اگر اين پوست را بكنند يا بر اثر حرارت بسوزد، انسان مزه هيچ چيزى را درك نمىكند. آيا كسى مىتواند ماشينى به اين دقيقى، به اين كم حجمى و به اين سبكى بسازد؟
منبع : پایگاه عرفان