خورشيد داراى وزنى معين است كه دانشمندان مقدار آن را تعيين كرده‌اند. در كتابى كه محصول هزاران كتاب اسلامى و صدها كتاب علمى از دانشمندان غير مسلمان است و نشانه‌هايى از او نام دارد، مقدار حرارت سطح خارجى خورشيد تعيين شده است. روزانه 350 هزار تن از وزن خورشيد كم مى‌شود كه در يك سال 127 ميليون و 750 هزار تن مى‌شود. با كم شدن وزن خورشيد، حجمش نيز به همين نسبت كوچك‌تر مى‌شود. از نظر علمى، هيچ شكى نيست كه با كم شدن حجم خورشيد نيروى جاذبه‌اش هم بايد كم شود، زيرا بر اساس قانون نيوتن، جاذبه جسم بزرگ از جسم كوچك بيشتر است.
مى‌دانيم كه جاذبه خورشيد سب باقى ماندن زمين و مريخ و عطارد و ... در مدارهايشان مى‌شود. لذا، وقتى حجم و وزن خورشيد كم شود، به طور طبيعى، جاذبه‌اش هم بايد كم شود. زمين در محيط جاذبه خورشيد قرار دارد و اين نيروست كه زمين را در فاصله معيّنى از خورشيد نگه مى‌دارد؛ گردش انتقالى زمين به گِرد خورشيد نيز بر اثر تعادلى است كه ميان دو نيروى جاذبه خورشيد و نيروى دافعه زمين وجود دارد. با كاهش يافتن نيروى جاذبه خورشيد، بايد مدار زمين به دور خورشيد تغيير كند و كم‌كم از محيط جاذبه خورشيد خارج شود، ولى وضعيت گردش زمين هيچ تغييرى نكرده است! پس چه شده كه اصلًا نظام به هم نخورده است؟ دانشمندان شوروى در تحقيقات خود نشان داده‌اند كه نه وزن زمين كم شده و نه حجمش، ولى قوّه دافعه آن به نسبت كم شدن جاذبه خورشيد كم شده است! و اين اتفاقى است كه از نظر علمى بسيار عجيب است. به راستى، تدبير و اداره اين جهان در دست كيست كه اجازه نمى‌دهد چنين اتفاقاتى در عالم بيفتد؟
نويسنده كتاب در انتهاى اين بحث مى‌نويسد:
آخر دانش غير از حرف‌هاى ماست. دانشمندان بايد پاسخ اين پرسش را بدهند و اين راز بزرگ آفرينش را كشف كنند.
سپس، اضافه مى‌كند كه بر اساس آيات قرآن، دانشى بزرگ و داراى قدرتى بزرگ پديدآورنده اين نظام است. او ضامن حيات موجودات و نگهبان زمين است تا زمينى‌ها بتوانند زندگى كنند؛ اوست كه كاهش‌هاى خورشيد را مى‌دانسته و جبران آن را در نظر داشته تا زمين به همان وضع باقى بماند، در صورتى‌كه خورشيد وضع هزاران سال پيش خود را ندارد. به راستى، چه كسى مشغول كار است؟ نيوتن مى‌گويد: هركسى بيايد به من بگويد مطابق قانون تو بايد نظام به هم خورده باشد، مى‌گويم نه، به هم نمى‌خورد و هزاران سال بعد هم به هم نمى‌خورد. بدين سبب كه خدا حاكم بر اين نظام است و با تدبير خود آن را اداره مى‌كند. وگرنه با كم شدن حجم خورشيد بايد اين نظم به هم مى‌خورد و سطح زمين از كيلومترها يخ پوشيده مى‌شد.
منبع : پایگاه عرفان
