فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

نقطه شروع رذايل‏

 اينان تصور مى كنند راه محكم تر كردن رابطه با دنيا، زحمت كشيدن بيشتر در جنب آن و زيادتر به دست آوردن مواد آن است. به ناچار بر اثر اين شناخت غلط و رابطه ناصحيح، روح قناعت را از دست داده و هرگز به حق خود قانع نشده و سرانجام در خط تجاوز به حقوق ديگران خواهند افتاد. اين نقطه، همان نقطه شروع پديد شدن رذايل در نفس و جان است، و اين نقطه همان نقطه تكبر ورزيدن در برابر حق و سست شدن اراده و عزم است.

راستى با اين عمر كوتاه و وقت كم و با اين همه تكاليفى كه از حق و مردم بر عهده انسان است، چه جايى براى اين گونه معامله هاى غلط در دنيا باقى مى ماند؟

عجيب تر اينكه با گذشت شب و روز و هفته و ماه و سال، خود به خود ارتباط دنيا با انسان به سستى مى گرايد و لحظه اى خواهد رسيد كه با پايان گرفتن نَفَس و جدا شدن روح حيات از جسم، تمام روابط انسان با دنيا قطع شده و آنچه را كه انسان به دست آورده به وارثان رسيده و جز كفن و مشتى خاك از دنيا نصيب ديگرى براى او نخواهد ماند؛ با اين حساب عاقلانه نيست كه انسان بر خلاف قواعد الهى، با دنيا در رابطه باشد؛ چرا كه از اين رابطه جز آلوده شدن به رذايل نصيبى نبرده و نخواهد برد.

چه نيكوست كه چشم انداز ما نسبت به دنيا، چشم انداز انبيا، امامان، عارفان و عاشقان باشد، تا از اين رهگذر به قبول حضرت حق برخيزيم و داراى اراده اى سخت براى حفظ ارزش ها در نفس و جان گشته و در برابر فرامين پاك مولا و آقاى خود كه ما را آفريده و غرق انواع نعمت هاى مادى و معنوى نموده تواضع كنيم.

         اى قطره منى سر بيچارگى بنه             كابليس را غرور منى خاكسار كرد

             پرهيزكار باش كه دادار آسمان             فردوس جاى مردم پرهيزكار كرد

             هر كو عمل نكرد و عنايت اميد داشت             دانه نكشت ابله و دخل انتظار كرد

             نابرده رنج گنج ميسر نمى شود             مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد

             دنيا كه جسر آخرتش خواند مصطفى             جاى نشست نيست ببايد گذار كرد

             ظالم بمرد و قاعده زشت او بماند             عادل برفت و نام نكو يادگار كرد

 

در هر صورت، ساختمان دنيا ساختمانى است كه از پذيرايى انسان در حد دلخواه ابا دارد و دستگيره اى براى پيوند خوردن با او، و پيداكردن يك زندگى جاويد يا حداقل بر وفق مراد، و يا بر اساس هوى و هوس ندارد.

آنانكه دنيا را به عنوان هدف مى بينند، به ناچار براى بيشتر به دست آوردنش از جاده پاكى منحرف و به راه شيطانى حرص و طمع و پس از آن به زشتى هاى ديگر دچار خواهد شد.

اينان تصور نكنند كه با گستردن بساط مادى، به هدف اصلى دست يافته اند؛ بلكه از هدف دور افتاده، و به چاه پر خطر غفلت و گمراهى سقوط كرده اند.

اينان به خاطر مغرور شدن به نمودهاى ظاهر، عقل و وجدان را رها كرده و به پذيرفتن حكومت شهوت و هوى پرستى تن مى دهند، و براى رسيدن به لذات جسمى، به هرگونه انحرافى آلوده شده و از قبول واقعيات خوددارى مى كنند.


منبع : پایگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

انسان با ایمان ثروتمند
تحلیلی پیرامون عارف و عرفان
وادار كردن مردم به حرام نمودن حلال و حلال كردن ...
سعد بن معاذ و گرفتارى در برزخ‏
ریسمان ولایت علی بن ابی طالب(ع)
در راه خدا باش!
هبوط
نسل آدم و حوا
در ستايش حق تعالى و معناى الحمدللّه
توبهٔ واقعی

بیشترین بازدید این مجموعه

نسل آدم و حوا
سعد بن معاذ و گرفتارى در برزخ‏
وادار كردن مردم به حرام نمودن حلال و حلال كردن ...
همنشينان پاك وناپاک
مؤمن نسبت به دستورات پروردگار اهل چون و چرا نمی ...
خودنگهداری
خوشبختی دنیا و آخرت
انسان با ایمان ثروتمند
انسان های متواضع
در راه خدا باش!

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^