آن جناب صحابى جليل القدر و از اصحاب بدر است، در مدح و ثنايش روايات زيادى وارد شده و هم اوست كه سلام رسول خدا صلى الله عليه و آله را به امام باقر عليه السلام رساند و آن جناب اوّل كسى است كه در روز اربعين به زيارت حضرت سيدالشهدا موفق شد و هم آن بزرگوار است كه لوح آسمانى را كه نص امامت ائمه عليهم السلام در اوست نزد حضرت زهرا عليها السلام زيارت كرد و از آن نسخه برداشت.
امام سجاد عليه السلام با فرزندش حضرت باقر عليه السلام كه در آن وقت طفلى خردسال بود به ديدن جابر رفتند، چون كنار او نشستند، امام سجاد عليه السلام به حضرت باقر عليه السلام فرمود:
سر عمويت را ببوس، چون امام سر جابر را بوسيد عرضه داشت: اين كيست؟
حضرت سجاد عليه السلام فرمود: فرزندم محمد، پس جابر آن حضرت را به آغوش گرفت و گفت: يا محمد! محمّد رسول خدا تو را سلام رساند، آن گاه به حضرت باقر عليه السلام عرضه داشت: ضامن شفاعت من شويد، حضرت پذيرفتند.
جابر در بسيارى از غزوات رسول خدا صلى الله عليه و آله حاضر بود و در غزوه صفين حضرت مولى الموحدين را همراهى كرد و لحظه اى از متابعت امام عارفان درنگ نكرد و پيوسته مردم را به محبت و عشق آن حضرت ترغيب مى نمود و در كوچه و بازار عبور كرده با صداى بلند مى خواند:
«عَلِىٌّ خَيْرُ الْبَشَر فَمَنْ ابى فَقَدْ كَفَر»
على عليه السلام بهترين بشر است پس كسى كه از او برگردد كافر است .
منبع : پایگاه عرفان
